Hülya’nın küçüklüğüne döndükçe içimde bir kıpırdama oluyor, kalbim titriyor. Hülya Çamoğlu Cevher’e öfke besleyemiyorsam bunun en önemli sebebi Küçük Hülya’dır. Ne zaman Hülya’ya kızacak olsam, geçmişe uzanıverip Hülya’ya sarılma isteği hissediyorum. Cem Karcı da öyle bir çekiyor ki o sahneleri, içimin sızlamaması ne mümkün.

Hülya’nın çocukluğunda yoksulluğu, yoksunluğu, sevgisizliği, dışlanmayı, hırpalanmayı görüyorum. Yırtık hırkası, ayağına büyük gelen çoraplarıyla Hülya’nın fakirliğini; haylazlıklarıyla dikkat çekme isteğini; boncuk gözlerinde umudu ve kırgınlığı görüyorum. Ondandır Hülya’ya kıyamayışım. Sibel Melek Arat’ın şahane oyunculuğu da geçmişe uzandıkça dört bir yanımızın keyifle sarmalanmasına neden oluyor. Çok güzel, çok tatlı, çok yetenekli bir kız çocuğu; nazarlardan uzak olsun... <3