"Ateş ile barut hiç yan yana durur mu?''
Dilvin Ertuğrul

Yaz dizilerine genelde mesafeli yaklaşır onlarla fragmandan fragmana görüşürdüm. Ta ki Kalbim Ege’de Kaldı’yı izleyene kadar. Biraz bakar sonra kapatırım düşüncesi ile izlemeye başladığım dizi, daha ilk sahnesinden etkisi altına aldı. Zeliş’in kendisine olan güveni, erkeksi karakteri, lafını hiç sakınmadan söylemesi onu diğer esas kız rollerinden çok farklı bir yere koymuş. Daha önce izleme fırsatı bulamadığım Oya Unustası, Zeliş karakterini çok güzel giymiş. Sanki gerçekten Zeliş diye biri var ve Ildır’da hem Iraz Nine’ye verdiği sözü tutmaya çalışıyor hem de Mustafa ile uğraşıyor.

Daha önce ideal erkek, aşk adamı gibi karakterlerde izlediğimiz Alper Saldıran, Mustafa ile çok farklı bir karakter olarak karşımıza çıktı. Sorumsuz, çapkın, çıkarları için türlü numaralar çeviren ama bunları yaparken içinde hiçbir kötülük barındırmayan bir adam. Çok zıt karakterlere sahip bu iki insanın yolu bir kaza ile kesişti. Zeliş’in çantasından levyeyi çıkarışı ile hem Mustafa’nın hem de benim hafızamda önemli bir yer edindi. Hatta beni diziye bağlayan da bu sahne oldu.

Açıkçası Zeliş’i çok sevdim. Oya Unustası ve Alper Saldıran’ın karşılıklı sahneleri, birbirleri ile uyumu derken bir baktım zaman su gibi akıp geçmiş. Kahkahalar içinde ilk bölüm bitmiş. Onların uyumuna Ege’nin sıcak insanları ve muhteşem manzarası da eklenince seyirciyi hiç sıkmayan bir ilk bölüm olmuş.

Aslında birbirlerinden daha ilk karşılaşmada nefret eden ve sürekli didişen Zeliş ve Mustafa için en güzel cümleleri Iraz Nine söyledi “depişecekler, dövüşe dövüşe sevecekler birbirlerini”

Emeği geçen herkesin eline sağlık, önü açık ömrü uzun olsun…