Rüya Gibi: Aradığımız diziye sonunda ulaşılıyor

Merhaba,

Öncelikle Aydan’ınkisi kadar hızlı olmasa da, bir tezahürün (manifest de deyolar) gerçekleşmesidir bu yazı.

777 520

Aslında diziyi ilk bölümden itibaren neredeyse günü gününe izledim ama üçüncü bölümle birlikte hikâye açılmaya başlayıp reytingler de yükselişe geçince klavye perileri beni çağırdı.

Bu sezon merakımı celbeden ilk dizi Kıskanmak olmuştu, hazır uyarlandığı aynı adlı Nahid Sırrı Örik romanını da yeni okumuşken ilk bölümü dikkatle izledim, ancak karakter isimleri dışında orijinal eserle hiçbir alakası yoktu. Birkaç bölüm sonra ilgimi kaybettim. Şu an ise tamamen farklı bir yöne evrilmiş gördüğüm kadarıyla.

Takip ettiğim bir diğer kadın hikâyesi olan Ben Leman ise reyting canavarıyla savaşıyor. Umarım başarılı olur, zira hem ekip hem kemik izleyici kitlesi gerçekten diziyle güzel bir bağ kurmuş durumda. Ekranlarda farklı işler ve güçlü kadınlar görmeye ihtiyacımız var.

Yayına girmeden önceki ismi (ya da düşünülen isimlerinden biri) sanırım Kadife Kelepçe olan Rüya Gibi de hem farklı tarzı, hem ansambl bir iş olması, hem de ana akstaki mafyatik ve oldukça karanlık olaylara rağmen gerçekten güldürebilmesiyle şimdilik gayet güzel gidiyor. Bu yönüyle hafiften Poyraz Karayel’i de hatırlatır gibi oldu aslında. Ordaki olması gerektiği gibi güçlü kadınlardan Rüya Gibi’de de var en önemlisi.

Aydan, işinde gücünde, hayalleri olan, kızını çok seven, her şeyden önemlisi merhametli bir kadın. Bunca yıllık kocasının nasıl bir insan olduğunu öğrenince anında silip atması, Çiğdem’e karşı mahcubiyeti, Emir’in kendisini bulaştırdığı işlerden kurtulmaya çabalarkenki halleriyle çok gerçek bir karakter. Olması gerektiği gibi güçlü dememin sebebi de bu aslında. Hassas ama dik duruşlu, başına böyle şeyler gelen her normal insan gibi korkuyor ama yoluna devam ediyor. Güçlü olduğunu anlamamız için illa bağırıp çağırması, eline silah alması, “erkekleşmesi” gerekmiyor. Seda Bakan da, açıkça söylemek gerekirse beni şaşırtan bir performansla, gayet güzel canlandırıyor Aydan karakterinin tüm renklerini.

Çiğdem de hayatın pek de iyi davranmadığı bir genç kadın. Başına gelen türlü bahtsızlıklara rağmen yoluna neşeyle ve belki de mecburiyetten her şeyle dalga geçerek devam etmiş. Yılların öfkesiyle babasına hesap sorması ve hasta arkadaşı için çabalaması takdire şayan. Ahsen Eroğlu Çido’ya hayat verirken çok doğal, çok ışıltılı.

Emir’i henüz çok tanımıyoruz, sanırım bir sonraki bölümde biraz bir şeyler öğrenmeye başlayacağız kendisi hakkında. Ama aşırı sakin ve karizmatik tavırlarıyla sahnelerini heyecanla bekletiyor. Çok kötü işlerin içinde olduğu kesin ama bu dünyaya nasıl girmiş, hangi sebepler onu bu noktaya sürüklemiş, keşfetmesi heyecanlı olacak. Belki de bambaşka bir şey çıkacak bu karakterden, göreceğiz. Uğur Güneş’i daha önce Urfalıyam Ezelden dizisinde izlemiştim sadece ve dikkatimi çekmişti. Ancak sonrasında yer aldığı işler bana hitap etmediği için yeniden buluşmak Rüya Gibi’ye kısmetmiş. Kendisini, son dönemde dizilerdeki partnerler arasındaki tuhaf yaş farkı, sektörde sürekli aynı isimlere yer verilmesi yüzünden iş bulamayan yetenekli oyuncular ve başrolün hikâye/senaryo olması minvalindeki açıklamaları sebebiyle ayrıca takdir ediyor, ses tonuna ve diksiyonuna da ayrıca maşallah diyorum.

Emre Bey’in canlandırdığı Efe, Menderes Samancılar’n canlandırdığı Muhittin, Şebnem Bozoklu’nun canlandırdığı Fikriye (Fiko) ve Celil Nalçakan’ın canlandırdığı Tarık da diğer önemli karakterler. Muhittin’in onca harala gürele içindeki dervişane rahatlığını, komiser Efe’nin Aydan ve Çido’ya karşı korumacı tavrını, Fiko’nun her eve lazım dostluğunu ve neşesini izlemek çok keyifli. Henüz herhangi iyi bir özelliğini göremediğimiz Tarık’ın da inşallah pişmanlıktan helak oluşunu izleriz ilerleyen bölümlerde.

Bölüm yazısından çok genel bilgilendirme yazısı gibi oldu sanırım ama bölüme dair en beğendiğim yerleri bazı caps'lerle ifade etmek isterim (Zaten edit çağında uzun yazı okuyan çıkar mı ondan da emin değilim.). Gelecek hafta daha dikkatli izleyeceğim kısmetse. ^^

Sevgiler.