Bana sorarsanız bölümün üç önemli sahnesi vardı. İlki İskender'in Safiye Sultan'ı valideliğe kabul edişi. Berk Cankat ve Hülya Avşar anne-oğul sahnelerinde gayet uyumlulardı yine. Safoş'cuğum çoktan gözümden düşmüş olsa da, validem diyen İskender'e sarılışıyla, bir parça olsun kalbime dokunmayı başardı.
Bölümün beni etkileyen bir diğer sahnesi ise; Kösem'in askerleri ile has odaya dalışı idi. Şimdiye dek, donukluğu, oturuşu, sertleştirdiği sesi ile izleyene kabul ettirilmeye çalışılan Kösem'in gücü, gözümde ilk kez yerini buldu. Kösem adamlarıyla padişahın has odasını bastı. Halime istediği kadar Valide Sultan olsun, Mustafa'cığım istediği kadar padişah. Kösem, gözü döndüğünde her yere girip çıkabileceğini, herkesi ezip geçebilecek güce sahip olduğunu, bence bu olayla ispatladı. Tabii Kösem'in karşısında her zaman Halime gibi "şehzadelerinin adresini cümle içinde kullanarak" verecek saflıkta bir rakip mi olur, orasını bilemem. Ay bu Halime ne zaman böyle oldu gerçekten? Hayır bir de Dilruba'nın rehin alındığını ilk duyduğunda "Kösem hiç beklemediğim yerden vurdu" dedi. Ayol Kösem, Mustafa'nın tahta geçmesi anlaşmasını anlatırken "bir yanlışın olursa çocuklarının canını alırım" tehdidini savururken Halime'nin içi geçmişti de uyuya mı kalmıştı?
"Beni burada öldürdünüz öldürdünüz, yoksa......"
Şehzadelerin boynuna urgan geçirme seremonisinin tek etkileyici tarafı Şehzade Murat'ın bakışlarıydı kuşkusuz. Gelecek sezon 4.Murat odaklı bir hikayenin bizi beklediği haberi de taze taze verilmişken, Murat'ın ne karakterde bir padişah olacağını tahmin etmek güç değil. Şehzadeleri boğsalar mı, yoksa birlikte biraz daha gösteri mi yapsalar, kararını verememiş cellatlar mı daha az inandırıcıydı, yoksa şehzadeleri teker teker avlamak yerine, hepsini bir odaya toplayıp aynı anda katletmeye çalışan bir oda dolusu ağa mı, karar veremiyorum. Neyse, neticede Kösem yetişip oğullarını kurtaracak onu biliyoruz. Yine geçen haftaki gibi, heyecan ve gerilim yaratamamış bir bölüm finali izledik. Haftaya da tıpkı bu bölümün başında Kösem'e doğru fırlatılan okun, nasıl da hedefini bulamadığını ve nasıl da şaşırmadığımız bir bölüm başlangıcı bekliyor bizi. Ha Osman'la Mehmet'in bakışıp gülümsemelerinin altından ne çıkar? En fazla Kösem ve adamları gelmiştir.
O çok önemli değil de, asıl önemli olan, daha beşiğinde bebeyken tanık oldukları ve ilerideki günlerinde muhtemelen görecekleriyle akıl sağlığını gün be gün kaybedecek bir şehzademiz daha var artık. "Bu İbrahim neden delirmişti?" diye soracak olan için şunu da şuraya bırakayım.