Başında kocaman tüylü şapkalarıyla bir hindi gibi kurum kurum kurularak gezerken, artık istihdam edemediği bir hizmetkarı başka bir asilzadeye pazarlarken, her yıl aldığı kasabanın "En iyi gülü" ödülünü isteksizce de olsa avamdan birinin kazanmasına izin verirken, eski kırığı "Kont Duragin" le karşılaşınca epey süngüsü düşerken bayıla bayıla izlediğimiz Kontes Violet Crawley her eve lazım bir büyükanne aslında.

Kontesimiz aile içinde adeta son ütücü, olan biteni izliyor, elinden gelirse müdahale edip düzeltiyor, kaçınılmaz son gelmişse  bir güzel kabullenip harika kılıflar uyduruyor. Nitekim evin en küçük kızı malikanenin şoförüne kaçtıysa yapılacak tek hareketin "Hart hurt etmek" değil zavallı İrlanda'lı damada obsiyonel bir geçmiş uydurmak olduğunun farkında. Beş çayında "Kontes bilmem kime" "Ah evet kendisi İrlanda'lı, kuzeye giden Collinslerin bir kolu olduğunu düşünüyorum, ehem pehem" ya da "Ah evet bizim küçük Sybil'de bebek bekliyor, eşi gazeteci ve siyasetle ilgileniyor" diyerek zevahiri kurtarırken "Kontes bilmemkim" de bu martavalları yutmuş gibi yapacak ve zamanı geldiğinde iyi bir koz olarak kullanacaktır nasılsa. Aslında bir yandan da İrlanda'lı damadın iyi idare edilirse pratikte ailenin içişlerini kolaylaştıracağını, bu arkaik yapının yeni düzene uyum sağlamasına yardımcı olacağının farkında.

İzleyenlere ani kahkaha refleksi kazandıran diyalogları ile ünlü, müstehzi ifadeli kontesimiz aynı zamanda bir sürdürülebilirlik dehası. Aile içinde evliliklerin devamı için genç, yaşlı çiftlere verilecek öğütleri, oynayacak küçük oyunları kendine yaşam enerjisi haline getirmiş. Küçük jestlerle büyük oynamanın kraliçesi  Maggie Smith'e "Pırlantasın" diyelim ve bir diğer yaşlı cadımız, sevgili "Hayat yapıcımız", Game Of Thrones'un unutulmaz babaannesi Olenna Redwyne ile  devam edelim.