Uzun zaman sonra bana yine yeniden yazı yazdıran çift, elbette Merve ve Kerim oldu. Ufak Tefek Cinayetler’i geçen sezon, bitimine yakın bir yerde bırakmış ve ilgimi fazlasıyla kaybetmiştim. Cinayet ile, kimin öldüğü ya da öldürdüğüyle ilgilenmekten ise çok önce vazgeçmiştim. Zaten bu bir cinayet ya da suç dizisi değildi, bu Sarmaşık’da yaşanan olaylar dizisiydi ve onun da hakkını veriyordu.

Dizilerin ilk bölümlerine ve sezon başlangıçlarına duyduğum bir zaaf olduğu için, yeni sezonda televizyon karşısında yerimi almış ama ilgimi pek yanıma almamıştım. Dizi akıp giderken birden 2000’lerden bir rüzgar esti, yetmedi kalbime değip de geçti. (Yazan kişi Rüzgar Gibi Geçti, göndermesi yapmaya çalışıyor)

Kerim göründüğü andan itibaren koltukta dikleştim ama hala öyle ahım şahım bir ilgim yoktu, Taylan’ın yediği yumrukları da göz ucuyla izledim derken hooop bizim burnu düşse yerden almayan Merve’miz bir telaş bir telaş Kerim isimli yeni karakterin yanına koştu. Yetmedi, çok korktum, dedi… Tam ne oluyor, ne yaşanıyor derken Kerim çekip öpmesin mi Merve’yi? Koltukta o yanıma almadığım ilgi var ya, tam orada şak diye ortaya çıktı. Diktim gözlerimi ekrana tuttum nefesimi bekliyorum… Sonrası; Merve, yapma dedim...