Ulan İstanbul - Duygu Tombak

Acaba dedim, “ulan” kelimesi İstanbul’un yanına yakışır mı? Vallahi yakıştı. O kadar yakıştı ki 2014 yılını yirmi sekiz güzel bölümle geçirdik. Hepsi birbirinden heyecanlı, birbirinden güzeldi. Her bölüm çaktığı selamların, bölümleri nasıl tadından yenmez bir hale getirdiğinden bahsetmiyorum bile. Nevizadeler, Ali Rıza Kaptan’ı kurtarmak isterken bir yandan da adaleti sağlamaktan ve adaletli çalmaktan asla vazgeçmediler. 2014’ü uğurlamadan önce, kendimce, en iyi beş bölümü derledim, ki seçmek bir hayli zordu. Hepsi, çocuklarımız gibi olmuş. Dilerim ki 2015’te Nevizadelerle yine “Çok eğlenicezzz!”

Aramızda üçün beşin hesabı olmaz diye listenin 5 numarasına 3.bölümü koydum. Yavaş yavaş konuya ısındığımız, ilerde neler olup bittiği görebileceğimizin adeta bir tanıtımı olan, çok güzel bir bölümdü. Parayı toparlamak yeraltına inilmiş ve Ferdi Türk Boğası olmuştu. Yaren ve Karlos ise İrina ve Boris Raskolnikov şekilleriyle bizleri kendimizden geçirmişti. . Hani şu Smach Vedat’lı bölüm, gözünüzde canlandı değil mi? Ceyhun ve Şehriban ise dört koldan adeta turan taktiği ile Derya’nın etrafını sarmaya çalışıyorlardı. Yoksa “1.Geleneksel Mahallemiz Şiir Yarışması” nereden çıksın ki? Üstelik hırsızlık masasından Ceyhun Komiser, hırsız Ferdi Nevizade’nin duvara yazdığı dörtlüğü neden çalsın? Böylelikle aksiyon, aşk ve komedi unsurlarının tavan yaptığı bölüm listeye girmeyi başardı.

“Elimle koymuş gibi buldum, hiç sevilmemişliğini. Ben sevdanın polisi, sen kalbimin hırsızı”

Çiftlerimiz belli, hedeflere kitlenilmiş bir şekilde Nevizadeler tam gaz yola devam ederken ilk defa bir bölümün sonunda “Yandınız Nevizadeler!” dediğim bölümdü. Derya’nın Ceyhun’a yalandan da olsa yaklaşmak zorunda kalması, Ferdi’nin doldukça dolması… Bu işin sonu karakolda biter derken, tezgâhlarının da tehlike seviyesi yükseldikçe yükseldi. Kandemir’in eski sevgilinin işlettiği kumarhaneyi soymak klozet çalmaya benzemiyordu. Hele ki tam “Bitti, gidiyoruz!” derken kumarhanenin acar komiserimiz Ceyhun ve ekibi tarafından basılıyorsa. Bu bölümü özel kılan diğer bir sahnesi ise tabi ki Yaren ve Karlos’un Yanarım’ı seslendirmeleriydi. Öyle ki, kanal fragmanının hemen ardından şarkının tamamını internet sitesine koymuş, bölümden önce bir milyondan fazla izlenmişti. Hangi bölümden mi bahsediyorum? Tabi ki 5.bölüm!

Aslında 15.bölümü listenin birinci sırasına alabilirdim ama o kadar iğrenç bir bölümdü ki! Kısaca özet geçecek olursam: Ferdi, tezgâh uğruna Ceyhun’a o kadar göz yummuştur ki Ceyhun, Allah’ın emri peygamberin kavliyle Derya’yı istemiş, yavaş yavaş nikâh tarihiydi, düğün salonuydu arayışına girmişti. İşin tadı kaçmaya başlamıştı. Nevizadeler’in acilen bu duruma müdahale etmeleri gerekiyordu. Ama Derya’nın ayrılması olmazdı. Ceyhun, kendiliğinden vazgeçmeliydi. Her yolu denediler: Yalandan fallar, Ceyhun’un evinde maç izliyor gibi yapıp altında evin altını üstüne getirmek, adeta bir “ziyaafat” olan yemek, masada pırtlatmak ve tabi ki Tansır. Tezgâhın bir tık geride kaldığı ancak saçma komedi unsurları ile gülmekten yerlere yatıran güzel bir bölümdü. Şarkısız, türküsüz, goygoysuz, kop kopsuz olmaz. Yaren ve Karlos’un bestesi Tarzımsın, Farzımsın şarkısıyla 15.bölüm, hem kalbimizde hem de listemizde yer bulmayı başardı.

“Komşu polis çıktı, mahalleli çatlak. Hadi ona da eyvallah! Bir mahalle buldunuz onu da yıkıyorlar lan!”

Hep Derya’ya, Ali Rıza Kaptan’a çalışmak olmaz. Bir yerde haksızlık, kandırılan insanlar varsa Nevizadeler duruma müdahale eder. Çünkü Nevizadecilik bunu gerektirir. Zaten müdahale etmeseler kendi kimlikleri de ortaya çıkacaktı. Ne mahallenin yıkılmasını izlediler ne de kimliklerinin ifşa olmasına izin verdiler. Bir taşla iki kuş vurdukları için listenin ikinci sırasına yer verdim. 10.bölümden bahsediyorum. Ekip, her şeyi bir köşeye bırakıp mahallenin kurtulması için Mahmut İnşaat tezgâhını hazırladılar.   Oturup düşündüğünüzde 2.sırada olacak çok daha iyi bölümler var, diyebilirsiniz. Bu bölümü listemde 2.sıraya taşıyan neden anlatım biçimiydi. Bir gerçek ancak bu kadar güzel anlatılabilirdi.

Evet, listede yer alan diğer bölümlerin yerlerini değiştirebilirim ama en tepesine 20.bölümü gönül rahatlığıyla yerleştiririm. Çok net! Duygudan duyguya geçtiğim en dolu bölümdü. Boş sahnesi hiç yok gibiydi. Çıta o kadar yükseldi ki Ceyhun’un doğru zamanda doğru yerde olması Karlos’un hayatını kurtarmıştı. Cemile, Hayati, Maşuka’nın adeta dörtnala gittiği, insanların iyi niyetini sömürerek yardım yapma ayağına milleti dolandıran bir hayırsever olan Rıfat Kulunç tezgâhı ve Karlos’un vurulmasıyla on numara beş yıldız bir bölümdü. Halef ve selef bölümleri de dâhil olmak üzere iki hafta boyunca “Karlos’a ne olacak, ölüyor mu yoksa?” sorusuna cevap aradık. 20.bölüm, Ulan İstanbul tarihine altın harflerle yazılan muhteşem, dolu dolu bir bölümdü. 2015’te de aynı heyecanı ve doluluğu arıyor olacağız, arz ederim.