Manyak Erdal’ın kötülüğü herkesin midesini bulandıracak cinstendi ama kabul edelim çok da orijinal değildi. Ondan önce de sonra da ekranda çok daha kötü psikopatlar gördük. Onu farklı kılan şey babasıyla olan diyaloğuydu. Öyle ki Erdal’ın dönüştüğü manyağı sevmesek de sebeplerini anlar hale gelmiştik. Koca adam olduğu halde dahi günde 10 sefer suratına tükürülen, “lan it!”,“itoğlu” ve “zürriyetsiz” olarak çağırılan, iyi bir şey yaptığında dahi bir sevgi hitabı olarak “itoğlu it” lafını duyuyordu.

Varın çocukluğunu siz düşünün... Böylesi bir baba-oğul ilişkisinden sonra tabi ki Manyak Erdal herkese her itliği yapan, tecavüz eden, işkence yapan, babasından öğrendiği uyuşturucu pişirme işi sayesinde daha büyük itlikler yapmanın hayallerini kuran biri oldu. Zaten en sonunda babasını da öldürerek rahat bir nefes aldı. Ne trajikomiktir ki Erdal bu listeye de yine babası sayesinde girdi. Babası görse, “ben olmasam seni kim dikkate alır? Adam dikkate alınır, itler alınmaz lan it!” derdi.