Geçtiğimiz hafta Star TV’de üç gün üst üste Hababam Sınıfı yayınlandı; hem de öyle sonradan çekilenlerden değil, esas kadrodan ilk üç film. Çok da güzel oldu, pek de güzel oldu. Yerli dizilerin tatilde olması sebebiyle yaşadığımız bu durum nice dizinin, en kral filmlerin veremeyeceği mutluluğu verdi. Sadece bana değil, hepimize birden üstelik. Gülen Gözler, Neşeli Günler, Bizim Aile (bu biraz acıklı gerçi) ve Hababam Sınıfı filmlerinin bütün bir memleketi aynı anda bu kadar neşelendirebilmesinin sırrı ile ilgili çok yazıldı elbette, tekrar bunun sebebini anlamaya çalışmayacağım. Onun yerine, ilk üç Hababam Sınıfı filmlerinden en sevdiğim sahnelerden birkaç tanesini yazmak isterim. Asla bu kadarla sınırlandırılamaz elbette, en çok aklımda kalanları seçtim sadece.

Dersinde kopya çekmenin mümkün olmadığı Külyutmaz Hoca’nın, yeni ve saf edebiyat hocası Semra Hoca’ya ilk sınavında destek olmak üzere sınıfa gözetmenlik yaptığı sahne muhteşemdir. Hele Şaban’ın sınav kağıdının hocanın ayağının altında sıkışması, Şaban’ın o kağıdı çekmeye çalışırken yaşadığı çaresizlik her seferinde gülmekten gözümden yaş getirir. ‘Neden Kemal Sunal?’ sorusuna (gerçi bunun cevabını hala bulamayan var mıdır ki?) tek sahnelik dev cevaptır bence.