Devam filmlerini sever misiniz?.. Gişeye bomba gibi düşüp yapımcısına dünya para kazandırdıktan sonra ikincisi, üçüncüsü, beşincisi çekilen filmleri kast ediyorum; Superman, Rocky, Leathal Weapon, James Bond serileri mesela.. Bizde daha çok -hatta sadece galiba– komedi filmleri var böyle.. Örnekler değişir, ama değişmeyen şey şudur: Devam filmleri -çok ender bir iki istisna dışında- ilkinin senaryosu arttığından, yönetmen demek istediğini diyemediğinden, oyuncu istediği performansı gösteremediğinden değil, sadece ve sadece ticari amaçla yapılır.

Yapımcı açısından bakıldığında bunda yanlış olan bir şey de yoktur; onun için bu bir ticaret alanıdır ve ticaretin amacı kâr etmektir.. En iyimser yaklaşımla yapımcı, yeni bir yat ya da malikane almak için değil, yeni filmler yapmak için para kazanmak zorundadır. İşin sanat kısmını ayrıca konuşalım.. Ya da konuşalım bitsin: meseleye saf sinema kaygısıyla bakan hiç bir senarist veya otör yönetmenin, devam filmi yapmak için çıktığını sanmam yola. (‘autheur/otör’ yönetmen: kendi yazıp kendi çeken yönetmen)..

Senarist için de otör yönetmen için de, anlatılması gereken bir hikâye vardır; anlatılır, biter, yeni hikâyeye geçilir.. “Benim bir hikâyem var ve bunu insanlara anlatmak istiyorum” diyen bir yazar ya da otör yönetmen, “anlattığım hikâyeyi çok sevdiler, ben bundan bir tane daha anlatayım” diyorsa, motivasyonu sinema dışında herhangi bir şey olabilir, ama saf sinema olmaz.. (Saf sinema nedir, var mıdır, olabilir mi.. labirent gibi bu mesele.. şimdilik burada duralım)..