Bölüm sonlarına doğru neden bilmem ama Selin'in, annesinin kaderini yaşayacağı hissiyatına kapıldım. -Allah affetsin kapıldım.- Ali'ye güvenim sonsuz. Bunu twitter'dan da yazdım birkaç saat evvel. Ama Haluk'un yanında yetişen biri. Az da olsa psikopatlık var Ali'nin hamurunda. Zafer ve Güneş'inki kadar efsane (!) bir aşk olur mu, muamma ama sonu hüsrana doğru olacak gibi hissediyorum. Burada bana gürleyen AlSel tayfanın seslerini kalbime gömüyorum ve her birinin gözlerinden öpüyorum.
Ali ve Haluk. Benim favori ikilim. O kadar derinden etkileniyorum ki sahnelerinde anlatamam. Emre Kınay ve Tolga Sarıtaş'ın muazzam oyunculuklarını anlatacak her kelime büyük oranda mütevazı kalacaktır. Ali'nin, babasına ''Seni Allah affetsin.'' cümlesi zaten tüm durumu gereğinden fazla özetledi.
Sevilay - Levent ikilisini çok sevmiştim. Levent'in karakterini çok sevmiştim daha doğrusu. Sevilay'ı dizginliyordu. Ama kadın megaloman
aşık. Haluk diye diye çürüdü gitti gelinliği Selin'in üzerinde. Neyse konuyu taşırmayacağım. Dediğim gibi Levent'i çok sevmiştim. Aile hikayesine rağmen. Aşk insana neler yaptırmaz ki? Haklı buluyorum. Ama oğlunu hiç sevmiyorum, orası ayrı. -kara çocuktan bahsediyorum, sarıdan değil.- Ayrıca o çocuğun amacını anlamış değilim açık konuşayım. Şimdi Ali üzerinden Levent'i yakmak istiyor ama acemice tavırlarıyla evciliği bozmaya çalışan 3.şahıs gibi duruyor. Çok gülüyorum yalan olmasın.
Yazı devam ediyor..