15 yaşımdan beri kalbimde de zihnimde de romantik komediler için her zaman bir yer var. Hayatın ince ipinde seke seke yürürken, güm! Karşına bir aşk çıkar ve kanın ters yöne akmaya başlar. Aşkın milyonlarca tarifi var. Ama sen hangisini seçersen seç, aşk seni hiç çalışmadığın yerden yakalar.
Tatlı İntikam, tanıtımları dönmeye başladığı an ilgimi çekmeyi başardı. Çünkü cıvıl cıvıl, çünkü kalite kokuyor, çünkü Pelin ve Tankut'un kimyasına daha onları seyretmeden ikna oldum. 15 yaşımda takılı kaldım işte, oyuncuların uyumu bir işi sevme ihtimalimin %40'ını etkiliyor. Neylersin ki her şey karakterlerin birbirlerinin ruhuna dolanmasıyla bitmiyor.
Steril ortamların pamuk şekeri Pelin ve geçmişin hımbıl Tankut'undan bugünün Yunan tanrısına evrilen Sinan... Renkler, tema ve en önemlisi de müzikler şahane! Ayşenil Şamlıoğlu'nun vazgeçilmez enerjisi, Zeki Alasya'ya saygı duruşu ve Adanalı Baba fikri de içimi ısıttı. Fakat korkarım ki her paragrafın sonuna bir 'ama' düşecek. Tam bu noktaya en katmerlisinden bir 'ama' alalım...
Hikaye daha çok taze ve derdini anlatmak için açılmalara ihtiyacı var. Ama aile mevzularına, enişte düzenbazlıklarına filan biraz yavaş ilerlemek isterdim. Çünkü önce gençleri anlayıp özümsememiz şart. İlla yan karakterleri de servis etme telaşı hakimse, Adanalı Baba fikrini tercih ederdim. Doğru paketlendiği takdirde kıvamı tutturulmuş bir mizah akıtılabilirdi. Tatlı İntikam'ı seyrederken hep ''Hadi... Şimdi... E hadi!'' demek ilk bölüm için yorucu oldu.
İçime sinen şeyler taze mi bitti? Yo yo yo!
Tankut'un değişimi tık haberciliğine kök salan before-after görsellerinden daha kaliteliydi. Yalnızca sivilceleri ve gözlükleriyle değil; bakışlarındaki masumiyetle de Furkan Andıç rolünü ruhuna sindirmişti. Seyrederken Andıç'ı çirkinleştirmenin ne kadar meşakkatli olduğunu fark edip ekibi yürekten alkışladım. Tek gözüme batan hımbıllığını vurgulamak için yaratılan göbeğiydi. O göbek ki, Taksim meydanına inen bir UFO gibiydi. Öylesi zayıf bacaklar ve kollarla o göbeğe aynı anda sahip olabilmek, ancak bira müptelalığıyla mümkün. Bunu benim gibi bir Yeşilaycı bile bilir dude... Tankut'un da o zamanlar varını yoğunu Pelin'e harcadığı düşünülürseee... Tamam Sherlock kapa dosyayı kapa!
Pelin ve Tankut karşılıklı sahnelerinde çok daha keyifli. Şimdilik dileğim onları bir müddet birbirlerine çarparken görmek. Sonraları ayrılık kaçınılmaz nasıl olsa... Ceyda'nın da kenafir bakışlarına bakarak, hikayesini merak ettiğimi söyleyebilirim. Dizinin en önemli sorunu bir değil sekiz adım sonrasını tahmin edebilmemiz. Dilerim kısa zamanda kalbimizi tepetaklak edecek sahneler izleriz.
Tatlı İntikam'ın sürekli takipçisi olamasam da ara sıra misafir olmak istiyorum çünkü...