Balerion

 

Göze gelmek kadar kötü bir şey varsa o da birinin ahını almaktır derler. Geçmişte bıraktığımız izler geleceğimizi de mühürler.

 

En keyifli işler müzikle başlar, bu dizi için de aynısı geçerli. Geçmiş zamanın Hababam Sınıfı misali hüzünlü anlarda ağırlaşıp neşelenince hızlanan, akılda kalıcı ritmli bir genel duygu ile müzikler yaratılmış. Müzik altı sahneler için seçilen uyumlu şarkılar da insanı diziye bağlıyor ama kanımca şarkılar kısa kesilmiş, daha da uzatılabilirdi ya da ben Sibel Alaş’ın Adam parçasını çok fazla seviyorum.

 

Başrollerde birbirine uyumlu ve yakışan güzellikler seçilmiş, bir de ilk aşk konusu flashback ile işlenince ilk bölüm için tadından yenmez bir aşk komedisi kotarılmış. Leyla Lydia Tuğutlu sayesinde, dizinin son zamanların ekran klasiği olan "kazanan dükkanın etrafına açılan yancı" taklitçilerden olmayacağını düşünüyorum. Hatta kalabalıklar arasından TanPel hayranlarını şimdiden seçebiliyorum. Fakat -Leyla Lydia Tuğutlu’ya rağmen-, yeni karakterler öğrenmek için en fazla 2-3 bölüm dayanabileceğim, gündemi yakalama adına yapılmış kaliteli bir yapım olduğunu söyleyebilirim, üstelik bu kaliteli lafını büyük usta Zeki Alasya’nın gümüş çerçeveli resmi ortaya çıkmadan hemen önce yazıyorum.

 

Dizi için üzüldüğüm nokta, ülkemin güzide bir doktorunun hala günümüzde mesleğinde ve güzelliğinde üst noktalarda olsa bile kendi kendine yetemeyeceği bir duruma düşürülerek anılması ve kadının yerinin ancak evi  olduğunun komik şekilde de olsa insanların bilinç altına işlenmesi oldu. Kayınço Necip gibi fırsatçı mağdur yurdum insanlarından da kurtulmak kesinlikle mümkün değil; onu kanıksadım artık. Ama en azından damat Tolga ve amigosu maç taraftarlarından en kısa zaman içinde kurtulunabilirse, dizi voltran misali yancı kızları sayesinde Issız Adam filminin light hali tarzıyla en azından yaza kadar yürür gider.