Bu nedenle ihtiyacınız olmadığı halde, tutkunuz yüzünden almayı düşündüğünüz her ayakkabıyı almadan önce düşünün:

Çocukluğumuzun en masum düşüdür bir çift yeni ayakkabı. Ayağı üşüyen bir çocuğun yüreğini ısıtamazsınız. Elleri kalem tutamaz ayakları üşürken, düş kuramaz.

Çocuklarına bir çift ayakkabı alamayacak durumda olan anne babanın çaresizliği yıkıcıdır.

Şımarıkça “Aynı ayakkabının üç rengini birden aldım” demek yerine, bir ayakkabı alıp hediye edin ihtiyacı olan bir çocuğa. “Ayakları sıcacıkken kurduğu düşlerin parçası oldum o minicik kalbin” deyin. Annesinin de ısınsın yüreği yavrusunun ayaklarıyla birlikte.

 

Ve düşünün;

Eşinizle, sevgilinizle sarılıp yatarken birbirine dolanan ayaklarınızı… Piknik yaparken çıplak ayaklarınızla bastığınız çimenlerin ayaklarınızı okşayışını… Deniz kenarında, gün batımında yürürken ayaklarınızın kumların üzerinde bıraktığı izleri… Çocuklarınız koynunuzda uyurken, size dokunan tombiş ayaklarını öperken duyduğunuz mutluluğu… Düşünün;