Ayakkabı dendiğinde anlatacak o kadar çok şey var ki;

Zeki Müren’in  25 cm'lik apartman topuklu ayakkabıları ve İtalya’da ödül kazanan tasarımcısı Muhsin Bilgehan,

Michael Jackson’un patentini aldığı özel dans ayakkabıları,

Von Gogh'un ünlü “a pair of shoe” tablosu,

Hollanda’nın meşhur tahta ayakkabıları,

1800’lerde Paris Operası'nda parmak ucunda dans eden Marie Taglioni’nin bale pabuçları,

Çin’de Altın Lotus geleneği: Çin’de uzun yıllar kadınların küçük ayak makbul olduğu için giymek zorunda kaldıkları özel ayakkabılar,

Ömer Seyfettin'in Yüksek Ökçeler hikayesi,

Murahthan Mungan'ın ilk romanı Yüksek Topuklar,

Beykoz Kundura Fabrikası’nın hikayesi,

Ayakkabı boyacılarının, boyacı çocukların hikayeleri,

İranlı yönetmen Mecid Mecidi’nin  bir çift ayakkabıyı paylaşmak zorunda kalan iki kardeşin yürek burkan hikayesini anlattığı 1997 yapımı “Cennetin Çocukları” filmi,

Oz Büyücüsü'ndeki Dorothy Gale’in  sihirli kırmızı ayakkabıları

1948 yapımı Michael Powel-lEmeric Pressburger'in yönettiği Kırmızı Pabuçlar filmi,

Disney'in 2015'te vizyona giren Cinderella film, için en ünlü ayakkabı tasarımcılarına tasarlattığı külkedisinin ayakkabıları,

Barbie bebeklerinin, tüketici baskısı nedeniyle 56 yıl sonra “Fashionista” isimli yeni kolleksiyonunda düz ayakkabı giyebilecek şekilde yeniden tasarlanması,

Pretty Woman filminde Richard Gere'nin ayakkabılarını çıkarıp, çimenlere uzanıp kitap okuduğu piknik sahnesi (Tamam koskoca filmde küçük bir sahneydi, ama içerdiği mesaj  önemliydi efenim. Bu da benim Richard Gere‘e torpilim olsun)