Nergis Kumbasar ile sohbetimiz bitmek üzereyken ve ben kahvemi yine içememişken 'Barış müsait.." haberi geliyor. Arka bahçeye geçiyoruz. Bahçenin sol köşesine konuçlanmış reji masası henüz toplanmamış. Yönetmen Metin Balekoğlu ve asistanları muhtemelen az sonra çekecekleri sahneyi konuşuyorlar. Merhaba demek istediğimi söylüyorum. Ajlan ve Ferah ile Metin Hoca'nın yanına doğru gidiyoruz. Metin Balekoğlu, rejisine aşina olduğum ama şahsen hiç tanışmadığım bir yönetmen. Tokalaşıp tanışıyoruz. Varlık sebebimi, neler yapacağımı, set ziyaretinin mahiyetini hızla açıklıyorum. Yönetmen demek setin tek ve tek yetkilisi, ev sahibi demek neticede.. Ayağına ne kadar dolanacağımı açıklamak ilk şart. Beklediğimden sıcak karşılıyor ama gülümseyerek, "Bir işimizi beğenmemiştiniz" demeyi de ihmal etmiyor.

Set ziyaretlerinin en zor kısmı işte tam da budur. Sevip, beğendiğinizi beyan ettiğiniz kişilerle tanışmak kolay ama bir vesileyle olumsuz eleştiri sarf ettiğiniz kişilerle yüz yüze gelmek de zordur. Balekoğlu olağanüstü kibar, olgun bir adam henüz değil ama az sonra da monitör başından kalkıp yanımıza gelecek ve Barış ile sohbetimize katılacak. Ömre bedel bir sohbet edeceğiz ve ben o sohbet süresince içimden, "neden daha önce denk gelmedik ki?" diyeceğim. Şu anda ise iç sesim panikle "Allahım hangi işti o, hangi işti o" diye sayıklıyor. Neyse..