3-4 dakikalık bir yolcuğun ardından varış noktamız Ayşegül ağlayacağı sahil oluyor. Ekibin çalışma motivasyonu “Arkadaşlar 5’te paydos. Haydi!”

İşini bilen usta ellerde çok geçmeden çekimler bittiyor ve saate bakıyorum. Tam olarak saat 5’e 3 dakika var. Ekip gibi ekip! Set gibi set!

İkinci ekibin setinin bitmesiyle Fehmi Hoca yapım aracıyla beni Elif’in evine bıraktırıyor. Yol uzun, şartlar çetin. Bol kırmızı ışıklı, bol araçlı bir trafiğin içindeyiz. Biraz memleket meseleri biraz havadan sudan derken, herkesi gideceği yere bırakarak Elif’in eve geliyoruz. (^.^)

Bu arada Seren Şirince’nin İzmirli olduğunu biliyor muydunuz? Ben arabada öğrendim.