JG: Her şeyi görüp duyduğumuzu zannettiğimiz bir dönemde, Avenue 5 kesinlikle eşsiz. Bana göre yaşayan en büyük hicivcilerden biri olan Armando Iannucci’yle çalışma fırsatıydı. Ve 21. yüzyılın girişimcilerini temsil eden Herman Judd gibi kaçık ama gerçeğe dayanan bir karakteri oynamak büyük bir lütuftu. Bu tür bir örneği hicvetmek çok cazip geldi. Fyre festivalinden Elizabeth Holmes veya Billy McFarland gibi.

 

SN: Komedi sektöründeki herkes Armando Iannucci’ye evet der. Iris beni çekti, çünkü daha önce onun gibi birini televizyonda görmemiştim ve buna dahil olmaya can atıyordum. Bu farklı türde bir durum komedisi. Uzayda geçtiği için bir üst seviyeye taşıyor. İşi bir üst seviyeye taşıyan da bu!

JG: Ne bekleyeceğimi bilmiyordum. Komedi konusunda bir ustalık dersi bekliyordum ve bunu fazlasıyla aldım. Gelmiş geçmiş en iyi televizyon dizilerinden birini (Veep) yaratmakla kalmayıp The Death of Stalin’le son on yılın en başarılı ve komik film hicvini yaratan bir adam için beklentiler yüksek oluyor. Bence başka kimsenin bakmaya cesaret edemediği halı altlarına bakıp insanlıkla ilgili başkalarının görmeyebileceği bazı gerçekleri çok iyi beceriyor. Normalde televizyonda veya filmlerde prova şansı olmuyor. Bu yüzden sadece prova sürecini yaşamakla kalmadık, bu prova sürecinin diziyle daha önce hiç görmediğim şekilde olayların gelişimini etkilemesini sağladık.

 

SN: Bu sürece dahil olmaktan şeref duydum. Ortak bir çalışmaydı. Genelde oyuncular işe en son dahil olur. Al sana senaryo derler, sete gidersin ve o lafları söylersin. Burada prova süreci çekim programının geri kalanını çok kolaylaştırdı, çünkü olası sorunlar veya engeller biz daha sete gitmeden çözüldü. Kişisel olarak, Armando çok sakin bir insan. Çok yetenekli ve ona çok güveniyorsunuz. Çok iyimser biri. Yoda’nın komik hali gibi. Bunu söylediğimi ona söylemeyin, pek iltifat gibi olmadı. Ama o bir Jedi ustası. Deneyime sadece katkı sağlıyor, ondan bir şeyler eksiltmiyor.

 

JG: Bu sürece başladığımızda dedi ki: “Herkesin bilmesini istiyorum, biz bilim kurgu yapmıyoruz.” Özünde bu bir baloncuk içinde insanlığı anlatan bir dizi, sosyal yapıların çöküşünü, sınıf sisteminin çöküşünü, bürokrasinin ve bir düzeye kadar devletin çöküşünü anlatan bir dizi. Bunun güzel yanı, geleceği hicvetmesi değil, geleceğin merceğinden bugünü hicvetmesi. Bence güncel olaylara birçok insanın bakacağı açıdan farklı bakmak, özellikle her gün olayların olduğu bir dönemde gerçekten harika. Bu da bu diziyi çok farklı ve özel yapıyor.

 

SN: Veep veya diğer uzay dizileriyle kıyaslamaktan kaçınmayacağız, ama bizim dizimiz eşsiz bir şekilde farklı. Bence kıyaslamaları aştığımız zaman insanlar Armando’nun ne yarattığını görecek. Gerçekten heyecan verici.

 

JG: Herman Judd, 20. yüzyıl girişimcilerinin bir yansıması, daha satılmaya değer bir ürün yaratmadan onu satmak istiyor. Daha hazır olmadan kendini olmuş zanneden biri, ailesinin imkanlarından fazlasıyla faydalanmış ve çok fazla stres altında değil. Bence Billy McFarland tipine bir gönderme var aslında. Bağımsız olamıyor ve hatalarını düzeltmesi için Iris gibi birine muhtaç. Elizabeth Holmes, Steve Jobs’un boğazlı kazaklarını tasarlayan adama boğazlı kazak tasarlattırdı. Herman’ın saçının Richard Branson’a benzemesi, hakkında bilmeniz gereken her şeyi anlatıyor. O bir sahtekar. Olmadığı biri gibi görünmeye çalışıyor.

 

SN: Iris A tipi kişilik sahibi, kontrol delisi, becerikli. Bu kadar mükemmeliyetçi olması hoşuma gidiyor, insanlar onu robot zannedebilir. Ve Iris için bu iltifat bile sayılabilir. Sürekli Judd’ın çıkardığı küçük yangınları söndürüyor ve hayatında gördüğü en büyük yangınla karşı karşıya kalmak üzere. Bir oyuncu olarak ve aynı zamanda gerçek hayatta beni büyüleyen, insanların konfor alanı dışına çıkarılması. Iris’i konfor alanından çıkarmak için çok büyük olaylar gerek, ama Avenue 5’te olanlar bunun için yeterli.

 

SN: Biraz annemden esinlendim, çok komiktir ama biraz yavan ve dobradır. İlk küfür denememi hatırlıyorum, kardeşime “Bir tarafına sok” demiştim. Annem de dedi ki: “Hey! Popona sok denir". Bu yüzden ceza aldım, yanlış söylediğim için. Bu role hazırlanırken orta yönetimden bazı insanlarla konuştum ve “en büyük kâbusunuz ne?” diye sordum. Bunlar “evet” demeye yetkisi olan insanlar değil, sadece “hayır” demeye yetkisi olanlar. Ve benim için büyüleyici bir şeydi. Böyle birini canlandırmak zorundaydım, çünkü bize hayır dedikleri için onları çok suçluyoruz.

 

JG: Hem sahtekar insanlar hem de Elon Musk ve belli bir düzeye kadar Donald Trump gibi başarı hikayesi olan insanların hayatlarını anlatan kitaplar okudum. Modern zenginliğin, modern gücün ve modern iş bilgisinin anlamına ve bir ortamda en parlak olmayan insanın dünyanın en zengin ve başarılı insanı olabileceğine hayret ettim. Böyle bir kişiliği anlamama yardım eden içeriklere yöneldim.

 

JG: Çekerken çok eğlendiğimiz bir sürü sahne oldu. Armando Iannucci projesinin başarısının büyük bir kısmı şakalaşmalardan geliyor ve onun o meşhur ritim ve şakalaşmayı yakalayabildiğimiz için çok şanslıyız. Suzy’nin esprileri ve kısa şakaları çok başarılı, o benim noktalı virgülümün yanındaki ünlem işareti. Dizi ilerledikçe bazı sahneler var, işin keyfini kaçırmadan söyleyeyim, çekimleri inanılmazdı. İzleyicilerin izlemesi için sabırsızlanıyorum çünkü bu dizinin gidişatını asla tahmin edemezsiniz. Titanic’in üçüncü perdesiyle başlayan bir komedi gibi. Bu dizide çok fazla beklenmedik şoklar var. Uzayda geçen Breaking Bad gibi.

 

SN: Ama çok daha komiği! Dizinin gidişatını biz de bilmiyorduk. Her bölümden önce senaryoyu okuyup şoke oluyorduk. İşe başlarken olayların gidişatı hakkında bilgimiz yoktu ve bilmediğimiz için bir doğallık da var. Ama Armando biliyor muydu, onu da bilmiyorum. Herhalde biliyordu, ama bize söylemiyordu! Çekimler bittiğinde “Aman Tanrım” dedim.