Clary ve Simon mı, diyerek giriş yapmak istiyorum çünkü
gerçekten Clary ve Simon mı?
Sana laflar hazırladım Shadowhunters!
Tamam, en başından beri yolundan dönmeyen tek ‘aşık’ Simon
ama elbette bu görünürde. Jalec için yanıp tutuşan biri olarak soruyorum Jace,
Clary’den ne zaman vazgeçti? Kardeş olduklarını öğrendiğinde mi? Valentine’a
esir düştüğünde mi? Aldertree mahkeme düzenlediğinde mi? Hangisinde? Hiçbirinde
değil mi?
Evet, geri durdu ama asla ‘kardeşiz’ demedi, asla öyle
davranmadı. Sorguda dahi kardeşten fazlası olduğunu kabul etti.
Peki Clary ne yaptı? Kendisini güvenli bölgeye itti.
Vazgeçti, kabullendi ve gitti.
Simon ve Clary için belki olur mu, yapacaklar mı
diye düşünmüştüm çünkü Maia meselesine Clary’nin verdiği tepkiler bunu
düşündürüyordu. Simon açıldığında, Clary gülümseyip deneyelim deseydi yine bir nebze
kabul edilebilirdi ama on yıllık hasretiymiş gibi öptü çocuğu. Ardından hemen
sevgili rolüne büründüler zaten anında da güvensizliği tattılar o ayrı.
Madem olay bu noktaya geldi, madem Clary ilk yangında kaçtı,
madem artık güvenli böylede yeşermek istiyor o zaman bir daha kendisini Jace’in
yanında görmek istemiyorum. Zaten Jace’i hak etmiyordu.
Her şeyin ortaya çıkışını sezon finaline saklıyorlar belli ki
ve muhtemelen Clary’nin pişmanlığını izleyeceğiz. Zaten bayıldığım bir
karakter değildi belki bu sebeple bu kadar kızdım duruma ama gerçekten Jace’e
bu çektirilen nedir? Giderek dizide de altın çocukluktan üvey evlat moduna
büründürülüyor. Şikayetim var!
Jace Wayland’ı yedirmeyiz. -Tamam, sakinim, tamam.-
Son bölüm sezon başladığından beri en beğendiğim bölümlerden
biriydi her şeye rağmen. Magnus’un önde olup şovlar yaptığı kısımları seviyorum
çünkü. Büyülerini etrafa savurmasını, öfkelenmesini, Alec'i önemseme şeklini, Jace'e karşı bunu göstermesini seviyorum.
Kesinlikle Magnus Bane diziye çok daha farklı bir hareket katıyor ve bu bölüm neredeyse herkesin aynı çatı altında olması seyirlik zevki yükseltti. Tamam çatı biraz çatırdadı ama bu da karakterin içine biraz daha girmemizi sağladı. Jace mesela daha önce bu kadar derin bir ait olamama korkusu yaşadığını görememiştik. Bir 'ailesi' var güya ama yok. Bunu görmekten memnun oldum. Clary'nin güvensizliği de kendisi kadar yersizdi. Alec'in güvensizliği ise beklendikti.
Yazı devam ediyor...