Milyon
Kere Ayten
Ben
bir Ayten'dir tutturmuşum
Oh
ne iyi
Ayten'li
içkiler içip
Sarhoş
oluyorum ne güzel
Hoşuma
gitmiyorsa rengi denizlerin
Biraz
Ayten sürüyorum güzelleşiyor
Şarkılar
söylüyorum Şiirler yazıyorum
Ayten
üstüne
Saatim
her zaman Ayten'e beş var
Ya
da Ayten'i beş geçiyor
Ne
yana baksam gördüğüm o
Gözümü
yumsam aklımdan Ayten geçiyor
Bana
sorarsanız mevsimlerden Aytendeyiz
Günlerden
Aytenertesidir
Odur
gün gün beni yaşatan
Onun
kokusu sarmıştır sokakları
Onun
gözleridir şafakta gördüğüm
Akşam
kızıllığında onun dudakları
Başka
kadını övmeyin yanımda gücenirim
Ayten'i
övecekseniz ne ala, oturabilirsiniz
Bir
kadehte sizinle içeriz Ayten'li İki laf ederiz
Onu
siz de seversiniz benim gibi
Ama
yağma yok
Ayten'i
size bırakmam
Alın
tek kat elbisemi size vereyim
Cebimde
bir on liram var
Onu
da alın gerekirse
Ben
Ayten'i düşünürüm, üşümem
Üç
kere adını tekrarlarım, karnım doyar
Parasızlık
da bir şey mi?
Ölüm
bile kötü değil
Aytensizlik
kadar…
Ona
uğramayan gemiler batsın
Ondan
geçmeyen trenler devrilsin
Onu
sevmeyen yürek taş kesilsin
Kapansın
onu görmeyen gözler
Onu
övmeyen diller kurusun
İki
kere iki dört elde var Ayten
Bundan
böyle dünyada
Aşkın
adı Ayten olsun
Ümit
Yaşar Oğuzcan