Bizim kuşağa tanrılar tarafından verilmiş en büyük defo ve belki de en büyük hediye herhangi bir konudaki fikrini dümdüz söyleyememek, mutlaka sağlam bir ''önerme'' ile bağlantı kurmak zorunda hissetmek olmalı. Galiba. Çok basit bir cevabı vermek için bile hislerimin altını doldurmak için debelenmem, aklımdakini makul bir rafa oturtmak için kelimelerle savaşıyor olmam başka nasıl açıklanabilir?

Her şeyin bir ilki vardır. Direnmemek lazım. Kabul. İtiraf ediyorum: 1972 doğumlu, evli ve çocuklu bu adamını yani Gabriel Macht'i fena halde beğeniyorum. Ekranda görmekten hoşlanıyorum, takım elbise içinde taş gibi duran düzgün fiziğinden, plastik malzemesinden vazgeçerek role kendini adayıp dağılabilmesinden etkileniyorum ve onunla paylaştığım 50 dakika içinde çok mutlu oluyorum. Kolaymış.