Natalie Portman’ın Jackie’si muazzam. Jacqueline Kennedy’yi çok iyi bir şekilde analiz eden Natalie Portman, özellikle beden
dili ve mimikleriyle oldukça başarılı. Aksanı da çok başarılı olmasına rağmen
bu aksan bir filmin içinde olduğumu da sık sık hatırlattı. Yer yer “Ben gerçek
değil, bir oyuncuyum.” tadı alsam da biyografilerde bu tadı almaktan çok
rahatsız olmayan biri olduğumdan huzursuz olmadım.
Bobby Kennedy rolündeki Peter Sarsgaard’i biraz daha uzun
izlemek, belki daha büyük bir duygu patlamasına şahit olmak isterdim. Önümüzde
lezzetli bir karakter vardı ve bu lezzetin biraz daha artmasında hiçbir sakınca
olmazdı.
Gazeteci rolünde Billy Crudup, rahip rolünde John Hurt da
karakterlerinin gereğini dozunda sunarak ne Portman’ın gerisinde kalmışlar, ne
de Portman’ın önüne geçmek için bir çaba harcamışlar. Nancy rolündeki Greta
Gerwig de Portman’a çok güzel eşlik etmiş. Oyunculuklar dozunda, her şey yerli
yerinde.
Abraham Lincoln'ün cenaze töreni gibi görkemli bir tören gerçekleştirmek isteyen Jackie'nin, Bobby ile kocasının icraatleri konusunda konuşması önemli. Keza, Jackie'nin rahibe gerçek hislerini açtığı o an da. Söz konusu kişilerin iç dünyalarında ya da kendi aralarında hissettikleri, konuştukları hep orada kalıyor. Dışarıya yansıtılansa bambaşka.
Film bitip de salondan çıktığımda
aklımda kalan hikayeden öte oyunculuklar ve Larrain’in kişisel yorumuydu. Filmin en önemli noktalarından biri de her bir sahneye ustalıkla hizmet eden,
Natalie Portman’a da kusursuzca eşlik eden müziklerdi. Mica Levi’nin ellerine
sağlık, çok beğendim.
Tarihi bir figürü ele alması, Natalie Portman’ın ‘Oscarlık’
oynaması gibi noktalara bakınca filmin Oscar için yapılmış olması düşünülebilse
de biyografi izlemeyi seven biri olarak keyifle ve ilginçtir dikkatim
dağılmadan izledim. İlginçtir diyorum çünkü senaryo bir farklılık vaad
etmiyordu ve reji dikkatimi toparlamak için görünmez bir elle uğraşmasa günün
verdiği yorgunlukla da saatime bakmaya başlayabilirdim.
Jackie, kusursuz bir biyografi değil fakat yenilikçi
anlatımıyla kesinlikle izlenmesi gereken bir seyirlik. Natalie Portman’ın
Jackie performansı ise öfke, hüzün, karamsarlık, cesaret, tedirginlikle
sarmalanan enfes bir karakter sunumu. İzlerken tedirgin olduğunuz,
gerildiğiniz kadar ağlayabilirsiniz. Çünkü Jackie, soğuk atmosferine karşın
duygulara seslenmeyi de önemsiyor.