Ebeveynlerin arasında en inişli çıkışlı ilişki de kesinlikle Rıza ve Nezahat’in evliliğiydi. Ünsal ailesi biraz daha geleneksel bir yapıdaydı. Hikayenin başlangıcı da klasikti zaten. Aileler tarafından uygun görülen bir evlilik, zaman içerisinde birbirine alışan ve birbirini seven bir çift. Devamı da bilindik bir hikaye; evine çocuklarına düşkün, kocasına aşık, sevecen bir anne ve parasıyla mevkisi arttıkça eşini küçümsemeye başlayan, karısına ilgisi azalan bir adam. Başlangıçta Rıza Ünsal dizide en sevmediğim erkek karakterlerin başında geliyordu. Çünkü bir erkekte olmasından nefret ettiğim ne kadar özellik varsa kendisinde toplanmıştı; yalan, aldatma, üste çıkma, kibir… Ancak yaşadığı siyasi darbe ve hapishane süreci bu taraflarını törpüledi.

 

Bir ev hanımı olarak yıllarını geçiren Nezahat de eşinin hapis yattığı dönemlerde ailesine sahip çıkmak için mecburen iş hayatına atılıp zamanla fabrikada yükselmiş ve evi döndürmeye başlamıştı. Hapisten çıkan Rıza, minnet duygusu azaldıkça, ödenen bedellerin acısı geçtikçe yeniden eski aşkı Keriman’a koşmuştu. Bana göre Nezahat ikinci defasında ondan boşanarak iyi etmişti aslında. Çünkü Rıza Nezahat’in çalışmaya başlamasını, yıllar önce ayrı düştüğü uysal kadının çok gerilerde kaldığını ve hayatını ondan sonra da sürdürmeyi başarmış bir Nezahat’i hazmedememişti. Ama gerçek anlamda dönüşümü de tam bu noktada başladı. Nezahat’in Almanya’ya gitmesinden sonra kızlarıyla mevcut iletişimi daha da yoğunlaştı, onlara babalığın yanı sıra annelik de yaptı ve çok tonton bir insana dönüştü.