Çağan Irmak Prensesin Uykusu’nun kötü değil ama ortalama gişesinden tatmin olmamış olacak ki bir sonraki filmi Babam ve Oğlum: Gelin Bir Daha Ağlayın, pardon, Dedemin İnsanları oldu. Kariyerinin en kötü uzun metraj senaryosuyla ve artık aynı rollerde görmekten bıktığımız oyuncularıyla yeni hiçbir şey sunmayan Çağan Irmak, yetmezmiş gibi samimi taklidi yapmayı bile bırakarak neden sonuç ilişkileri kurmaya bile yeltenmeden seyircinin üzerine acıklı olaylar fırlatmaya başlamıştı. Film hakkında açık vermek istemem ama kırılma noktasını sinemada izlediğimde salonun doluluğuna aldırmaksızın “Yok artık,” diye bağırışım hala aklımdadır, silinmemektedir.