Bu kız ona hiç hayır diyemedi.. Ali Candan olarak geldi kalbine girdi, Polat Alemdar olarak geldi yine kalbine girdi. Üstelik rakibi en az kendisi kadar iyiyken yaptı bunu. Çünkü Ali, Polat siz artık ne derseniz deyin o, Elif için yaşamayı seçti.

Polat'ın kalbindeki tek aşk kuşkusuz Elif değildi. Ülkesini de onun kadar sevdi. Yeri geldi Polat'a "ülken için onu unutacaksın." dediler. Polat ''eyvallah'' dedi ama fırsatını bulduğu ilk gece yine Elif'in camının önüne koştu. Polat yönünü nereye çevirirse çevirsin yollar hep Elif'e çıktı.

...Ve bir gün Elif öldü. Polat da onunla beraber öldü. Elif'den sonrada hayatına girenler oldu. Hatta çocuğu bile oldu ama hep bir olmamışlık vardı. Bir kadın her şeyini vermeye razıyken erkek bir daha yerine koymayacağı ruhunun en derin, en gizli parçalarını bir mezara, sevdiğinin yanına gömdüyse tabii ki olmazdı. Zira hiç bir kadın, hayalet hemcinsine karşı kazanamaz.

Şimdi Polat ülke sevgisinin yanında başka bir Elif için yaşıyor ve ülkesi için mücadele ederken diğer Elif'ine kavuşacağı günü bekliyor. Böyle bir adamın ölümden korkmamasına da şaşırmamak lazım. Elif'e de hak vermemek elde değil. Ne yalan söylerse söylesin Polat'ı reddedemezdik sanırım.