Hayat, şarkısını söylerken biz de günden güne büyürüz. Büyürken çevremizden güç alır, sırtımızı yaslayacak bir güç ararız. Zaten doğar doğmaz bir parmağa tutunmak, bir bedene sarılıp uyumak istemez miyiz?

Hayat akıp giderken yanımızda bulunanlar geleceğimizi de şekillendirir. Bazen bilerek, bazen de bilmeden. Hafızamıza ne kattıysak, bir gün karşımıza çıkar, yolumuzu buldurur.

Anne ve babamız vardır. Kimimiz, anne ve babamızla beraber aşarız tüm zorlukları; kimimizse kim olduklarını bile bilmeyiz. Kimi anne-baba çok sever, sevgisini dile getirir; kimiyse sevgisini asla göstermez. Güleriz, eğleniriz, ağlarız, kırılırız... Başımıza ne gelirse gelsin, ne yaşarsak yaşayalım anne ve babalarımızın gölgesini her daim hissederiz. Ama yanımızda olsunlar ama uzağımızda...

Anneliğin de babalığın da hakkını vererek anlatan Hayat Şarkısı dünyasında karakterleri okurken anne ve babalarından güç almayı seviyorum. Hülya'nın hayattaki duruşuna, Kerim'in Mehmet'e bakışına, Bayram Bey'in tavrına -annelik ve babalık- üzerinden bakmayı da elbet.

Hal böyle olunca bu sene Babalar Günü'nde Hayat Şarkısı'nın babalarına selam verelim istedim.