Melek ve Hülya aynı karında büyüyen iki zıt kutup. Melek, ne kadar çevresini düşünüyorsa Hülya o kadar kendini düşünüyor. Melek ne kadar pısırıksa Hülya o kadar dişli bir karakter. Tüm yaptıklarına rağmen Hülya’dan vazgeçemememin sebeplerinden biri de bu. Biraz geride de bahsettiğim gibi ben dramada güçlü karakterler izlemeyi seviyorum. Hayatı zor geçse de dimdik durabilen karakterleri benimseyebiliyorum. Melek bu anlamda Hülya’ya yeniliyor.

Melek ve Hüseyin aşkı, gerek Melek cephesinde gerek Hüseyin cephesinde yaşananlar sebebiyle incelikle işlenebilecek bir aşk. Çok naif bir şekilde başlamışken bir anda tepetaklak olduğunu görmek üzüyor. Ben Melek'ten de Hüseyin'den de kararlılık bekliyorum. Ve o kararlılık maalesef ki ikisinde de yok. İlla tutkulu bir aşk yaşamalarına gerek yok, gelecekleri için kararlı olduklarını göreyim yeter.

Haftalardır yazdıklarımı okuyanlar bilir, Zeynep’i hiç sevmiyorum. Fakat buna rağmen Hüseyin, Zeynep’tense Melek’le olsun da diyemiyorum.

Zeynep net bir karakter. Kötü şeyler istese de en azından ne istediği belli. Dimdik, sözünün arkasında. Her an çevresinden, özellikle de Bayram Bey’den laf yese de yine de yapacağından geri durmuyor. Melek öyle değil. Melek, o kadar laf yese kaçacak delik bulamazdı.