• Melek, ne istediğini bilmiyor. Bir gün geliyor Hüseyin’in kapısına dayanıyor, ertesi gün Hüseyin’i evden kovuyor. Belki de kendi bile bilmiyor ne istediğini. Ama bu durum benim Melek’e olan inancımı sarsıyor. İlk bölümlerde Hüseyin’den kaçmasının sebebi Hüseyin’in evli olmasıydı, şu anda ise durum tamamen farklı. Zaman zaman Hüseyin’in evli olduğunu vurgulasa, o yüzden kaçtığını hissettirmeye çalışsa da bende uyandırdığı his çok farklı.

Melek, Hüseyin’le her şeye rağmen beraber olsa ya da “Git, boşan da gel!” diyerek kapılarını tamamen kapatsa Melek’e inanırdım. İyi ya da kötü karakterde olabilirsin ama bana karakterinin netliğini verebilmelisin.

• Melek, mantıklı bir insan değil. Günü kurtarmanın peşinde. Etrafına söylediği yalanlarda bile günü kurtarma sebebi yatıyor.

• Melek, günden güne pısırık bir karakter halini alıyor. Hülya’yı evden kovduğu sahneyi aklımdan çıkmaz. “Ne güçlü bir kadın.” demiştim. Günden güne hayranlığım artıyordu, sonra bir gün bir şey oldu ve o güçlü kadının yerini pısırık bir kadın aldı.

Melek, eski haline dönse, en ufak olayda içine kapanmasa ben onu daha çok severim. Dramada güç severim, Hülya’yı sevmemin en büyük sebeplerinden biri de budur. Melek ise gitgide güçsüzleşiyor. Halbuki istese dağ gibi yıkılmaz olabilir.

• Melek, kendine değer vermiyor. Kendini herkesten aciz görüyor, bir gelecek hayali kurmuyor. Tek derdi var, Bahar. Fakat 13.bölümde öyle bir şey yaptı ki, tek derdinin Bahar olduğuna da inancım kalmadı. Bahar, günlerdir ortada yokken Hüseyin’e atarlanıyor olması bir eksi daha yazdırdı hanesine.

Oysa kendini düşünse, herkesten bağımsız sadece kalbinden geçtiği gibi bir hayat kurmaya çalışsa ne güzel olurdu. Halbuki Melek bir zamanlar bunu yapmıştı. Kendine yeni bir hayat kurmuş, küçük ve şirin lokantasını açmıştı. İstese yine yapar, keşke istese...

• Melek, günden güne bencilleşiyor. Herkesi geçtim, hiçbir suçu olmayan Kaya ve Nilay’a olan tavırları bile rahatsız etmeye yeterli. Kaya’yla evlenmek istemesi başlı başına bencillik göstergesi. Nilay gibi her an onun yanında olan birinin kalbini kırmaksa bildiğiniz düşüncesizlik.

Halbuki ben çocuk yaşında bile düşünceli olan Melek’i sevmiştim.