Ömer ile Defne’nin ilk on
dakika yaşadığı sahnelerle yüzümde beliren gülümse, bilgisayar başına
geçtiğimde göz yaşlarına bürünmüştü. Ancak düşüncelerim soğumadan onları hemen yazıya
dökmek istedim. Bu nedenle yazdıklarım karmaşık olursa affınıza sığınıyorum.
****
Ne demişti Ömer İplikçi geçen
bölüm:
“Yaşanmamış koca bir zaman var önümüzde. Bence
artık yaşananları düşünmeyelim. Yarım kalanları, hayalleri, güzel şeyleri
düşünelim mesela. Mutlu olalım bence artık”
Aldık mesajı kaptan ve
verdiğin bu mesajla birlikte bu bölüm yaşananları almak için biraz nostaljik
bir yolculuğa çıkma ihtiyacı duydum Kiralık Aşk tarihinde. Açtım odamdaki o
gizli kapıyı ve bindim içindeki zaman makinesi işlevi gören asansöre.
1. DURAK
Katlar arasında ilk
tercihim 11. bölüm oldu.
Haftalarca süren kafa
karışıklığı. Birbirlerinin duygularını anlama süreci. Sonra da Feryal ile düşen
o bol köşeli jetonla birlikte her şey yerli yerine oturmuştu Ömer İplikçi’nin
beyninde ve çıktı çekirdek takımının karşısına. Onların yanından hoşlandığı
kadını alarak hep susan Ömer konuştu. Üstelik fonda 38. bölümün finalindeki
sözlere atıfta bulunan Ayten Alpman’ın Ben Varım şarkısıyla:
“Ya yalnız değilsen, birlikte düşeceksek. Korkma,
ben eminim artık.”
Böyle başlamıştı Defne
ile Ömer’in hikayesi. Mucizelere inanmak istemişlerdi. Kendileriyle birlikte
bizlere de mucizelerin var olduğunu göstermekti amaçları. Hepimiz de onların
büyüsü altında kaldık ve Defne ile Ömer’in yanında yani uçurumun kenarında
yerimizi aldık.
Sonuç mu?
37 bölümdür Kiralık Aşk
ailesi olarak nefesimizi kesen anlar yaşadık, kontrolsüz arabalarda gittik,
önümüze sürekli tümsekler çıktı. Bu tümsekler bazen arabayı sadece hafifçe
sarstı, bazen ise yoldan çıkardı. Ancak yine de mucizelere inandık ve yola geri
dönüp sürmeye devam ettik...
Sabırdı, emekti, aşkın
gücüydü bu yolda her zaman ilerlememizi sağlayan. Tümseklerde belki arabalardan
yolcular indi bu yolculukta ancak devam edenler finalde bir ışık olduğunu
biliyordu. Ancak Sadri ustanın dediği gibi hayattaki yerimizi almak için
savrulmalı, eğilip bükülmeliydik. Ömer ile Defne kendine düşen tüm savrulmaları
yaşadılar ve kaseti geri sardılar yeniden başlamak ve yarım kalanların borcunu
ödemek için... Bu nedenle de 38. Bölüm
Ömer’in “Korkma, ben eminim olduğumuz
yerden...” sözleriyle başladı. Hikayenin ilk başladığı zamanki gibi aynı
sözlerle. Ancak yaşananlar aynı gibi görünseydi, aslında çok farklıydı. Ancak
bunu anlamak için zaman içerisindeki yolculuğumuza devam etmemiz gerekiyor.
2. DURAK
Kiralık Aşk ailesine
sorsanız "en sevdiğiniz bölüm hangisi"diye, tek bir tane seçmekte herkesin zorlanacağına eminim. Unutulmaz sahnelerle dolu geçmiş. Ancak herkesin hep dönmek
istediği bir bölüm oldu: 14. Bölüm. Defne ile Ömer’in baş başa dağ evinde
geçirdikleri... Son haftalarda sahneleri azaldıkça herkes o bölümü yad etti “ah
ah” diyerek. 14. Bölüm gibi sadece onların aşkını dolu dolu izlemek istendi.
Ancak bir şey itiraf edeyim mi, ben pek sevmemiştim o bölümü. O gün bittiğinde
de benim gibi hep diziye umutlu bakan bir Pollyanna’nın ağzımda buruk bir tat
bırakmıştı. Hatta izlediklerimiz pek bir sahte gelmiş, “Acaba bunlar sevgili
olmasa daha iyi bile olurmuş demiştim. Demek ki enerjileri kaçma kovalamada
tutuyormuş” dedim içten içe... İşte bu bölüm anladım şimdi o ağzımdaki tadın
nedenini, ondan ikinci durak olarak rotamı 14. bölüm seçtim.
Yazı devam ediyor..