İlk bölümde en çok kime kalp emojisi yolladın derseniz, o kişi benim için açık ara Nero’mdu. Ömer’in Manu’da Çarşamba Cadısı'nı susturma yöntemini tek bir deneyle ve yüzde 100 verimle keşfettiği bölümden bahsediyorum hani! Siz anlayın artık onları bile gözüm görmemiş, zirveye Nero yerleşmiş. Cin gibi zekası, hazır cevaplılığı, kurnazlığı, ama bir yandan yumuşak yüreği ve o panik halleriyle; sıradan, alışılagelmiş para şımarığı bir karakterden çok daha fazlasını sundu, daha fazlasını da sunmayı vadetti bizlere.

Neriman’ın askerleriyiz diye az coşmadık ilk haftalarda. Ama işte ne zaman ki Defociğimizi önce hırsızlıkla sonra arsızlıkla suçlar oldu; yetmez gibi İtalyanca derslerimizin müfredatına da el atıp daha ‘Te amo’ diyemeden ‘arrivederci’yi öğretti, işte o an fark ettik ki, Neriman yengemiz bizim için atıştırmalıktan farksız. İnsanın canı çekiyor ama fazlası iştahımızı tıkıyor. O eski halini nerelerden nasıl buluruz şimdi? Hangi terapiste göndersek, çakralarını nasıl açtırsak, yine maket gemileri mi boyatsak Yarebbim? Hem Ömüş ile Defne'sine ev hediyesi de çıkmış olur işte, fena mı? Haahhaytt aklımı seveyim. ^^