İşlemediği bir suç yüzünden müebbet  hapse çarptırılan ve 11 yıl yatan bir insan, geride kalan ailesi, sevdiği kadın ve bir çıkış yolu; yeniden yargılanma. Ölene Kadar, çiçeği burnunda bir avukat olarak izlediğim tek tanıtımında konusu ile ilgimi çekti. İşte algıda seçicilik.

Dizi, konusuyla olduğu kadar kadrosuyla da ilgimi çekti. Tüm kadro bence başarılı. Özellikle başrol seçimi ve uyumu güzel. Fahriye Evcen ve Engin Akyürek ekrana yakıştırdığım ve izlemekten zevk aldığım oyuncular.

Gelelim ilk bölüme. Bahsettiğim gibi Ölene Kadar’a beni çeken işin yargılama boyutuydu. Açık söyleyeyim dizinin tüm tanıtımlarını dikkatle izlemediğimden midir, hakkında yazılan çizilenleri okumadığımdan mı yoksa tamamen benim beklentimle mi alakalı bilmiyorum ama konunun yargılama kısmının ilk bölümde şak diye çözülmesini beklemiyordum. Eleştirmeye kalksak pek çok falso bulabiliriz. Adaletin ayağı topaldır, geç yerini bulur ama yerini bulması da iki dakika sürmez gibi. Bu noktalara takılmazsak iyi bir ilk bölüm olduğunu düşünüyorum. Söylemeden geçemeyeceğim bir diğer nokta ise kurulan cinayet komplosuydu. Çok başarılı buldum. E tabii, hiçbir cinayet karanlıkta kalmaz, bakalım olayın geri kalanı nasıl çözülecek?

Ölene Kadar için çok büyük beklentilerim yoktu ama ilk bölüm beni tatmin etti açıkçası. Mesleki açıdan ilgimi çektiği için sıkılmadan izledim, bölüm aktı gitti. Olaylar tahminimden hızlı aktığı için dizinin bundan sonraki bölümleri için düşünceliyim, ya çok severek, heyecanla izlemeye devam edeceğim ya da iki bölüm sonra ı-ıh diyerek bırakacağım. Belirsizliği sevmem ama nedense bu dizi için içimde bir umut ışığı var. O yüzden gelecek bölümleri merakla bekliyorum.

Ölene Kadar’ın şansı bol, yolu açık olsun…