Yıl 2006 olması lazım eğer yanlış hatırlamıyorsam, evde tekim.. Daha bir sene önce de çok lazım gibi
The Ring 2'yi izlemişim sinemada koşa koşa. Neden? Çünkü birincisini de izledik, illaki devamını da getirmek gerek. Niye? İşte 10 senedir o sorunun cevabını ben de arıyorum..
Neyse konuya döneyim.. Gece herhalde saat 10 gibi falan dizi izliyorum koltuğa uzanmış vaziyette, derken bir an televizyonun ekranı karardı.. Hani, şöyle bir irkildim ama konduramıyorum. Saniye geçmedi ekran bir daha karıncalandı ve karşımda o lanet kuyu belirdi. Yetmedi içinden Samara fırladı ve benim elim ayağım kesildi. Samara bana doğru yaklaşırken ben de hızla Hakk'a doğru yürüyordum ki işte o an hayatımdaki en büyük şoklardan birini yaşadım, bildiğiniz paralize oldum. Yandan Mehmet Ali Erbil fırladı, "Bu kuyunun suyu içiliyor mu bacım?" diyerek. Meğer yeni filminin fragmanıymış.. Bu söylediklerim herhalde 10 saniyelik bir süreci ya kapsıyor ya kapsamıyor, ama benim bi' 5 yıllık ömrümü kesin yemiştir orası ayrı.. Bu vesileyle, ilgili fragmanı o şekilde girmeyi akıl eden kimse, ona bir kez daha sevgilerimi iletiyorum. Evet, gerçekten çok başarılı ve akılda kalıcı bir giriş, ama insaf kardeşim! Kim bilir kaç kişi daha benim gibi kalp krizinin kıyısından döndü..
Neyse ki bu kez öyle olmadı, çünkü daha fragmandaki kuyuyu gördüğüm an, kendimi hazırlamıştım Samara'ya. Biz ki Hayvan Mezarlığı ile Elm Sokağı Kabusu ile Chucky ile büyümüş bir nesiliz, gel gör ki şu Samara'nın etkisini hiçbirinde yaşamadım bugüne kadar. Zaten yıllarca bir daha gerilim bile izleyemedim onun yüzünden. Daha sonra ise tek bir korku filmi izledim, 1408. Onu da izlemenizi öneririm bu arada.. O değil de, şimdi aldık mı zehri yeniden? Ben en iyisi tv'nin fişini çekeyim yatmadan, ne olur ne olmaz. Eee, ne demişler? Önce tedbir, sonra tevekkül!
“Keşke o çocuk benim çocuğum olsaydı, keşke ben kucağıma alabilseydim..”
Bu saatten sonra Zeynep’in, Ertan’a duygusal bir şeyler hissetme olasılığı bence yok. Ha tabii insan kendisine böyle kazık atan birini, eline fırsatını geçirip sürüm sürüm süründürmek de isteyebilir doğru, ama öyle tehlikeli bir oyuna girerse Zeynep, Fatih’i tamamen kaybedebilir. Yani bence bu ihtimal de olasılık dışı..
Zaten Zeynep, Ertan’a hem çocuklarının hem de aşklarının öldüğünü açık açık belirtti. Fakat Ertan’ın babalık ile ilgili sözleri, onun bu düşüncesinde bir an içinde olsa kırılmaya yol açtı. Sonuçta Zeynep bugüne kadar hep Ertan’ın Selim’i zerre kadar önemsemeyeceğine inanıyordu. Şimdi ise durum farklı. Bu yüzden Zeynep, Selim’in tüm hayatını bir yalan üstüne kurmak istemeye de bilir. Zeynep hep ne diyordu? İlerde bir gün Selim’e gerçekleri muhakkak anlatmak istediğini, bunu Fatih’e de defalarca söylemişti. Peki, ya şimdi Zeynep? Bu gerçek elbet günün birinde ortaya çıkacaksa, hangisi daha kötü? Şimdi ortaya çıkması mı? Yoksa oğlunun tüm gerçekliğini, 20 yıl sonra yıkacak olmak mı? Sonuçta verilecek kararı iki taraflı düşünmek gerekiyor. Evet, gerçeği açıklamak Fatih'e büyük bir haksızlık olacak, doğru. İyi ama ya Selim? Onun gerçek babasının bilmeden büyümesi, yıllar sonra bu gerçekle yüzleştiğinde yaşayacağı yıkımın kesinliği, Selim'e haksızlık değil mi? Zeynep'in vereceği karar ne olacak bilmiyorum, ama o karar yüzünden herkes acı çekecek, o kesin..
Daha önce Zeynep ile ayrılmalarına dair Ertan’ın da sebeplerini dinlememiz gerektiğini söylemiştim. Bunları söylerken de hem Zeynep’in ne kadar zor bir insan olduğunu bildiğimizi göz önüne alıyordum hem de Ertan’ın bu ayrılığa belki de elde olmayan bir sebeple mecbur kalabilmiş olabileceğini düşünüyordum. Kısacası, altından daha güçlü bir şeyler çıkmasını umuyordum Ertan’ın anlattıklarının. Ama Ertan, tam bir geri zekâlıymışsın hakikaten. Çıkara çıkara, yok “Gençliğimin biteceğinden korktum..”, yok “Hazır değildim..” gibi laflar çıkardın karşımıza. Eğer ileride, aslında henüz Zeynep’e açıklayamadığın başka “güçlü” sebeplerin olduğunu öğrenmezsek, kusura bakma ama böcek kadar değerin olmayacak gözümde..
Her şey bir yana, Zeynep'in karar vermesi için çok vakti de kalmadı..