Birini sevebilmek ne muazzam duygu... Sevilmenin bile üstünde bence... Birinin kalbinde misafir olarak yer edinmektense kalbinizin tapusunu birine verebilme cesareti taşımak daha yürek ister çünkü!
Ömer içindeki alevin boşa yanmadığını anlayıp kendi kıvılcımının Defne'de de hazır bulunduğunu hissettiği sıralar, fazla ama aşırı fazla tatlı değil miydi? Buz dağının görünen kısmını maske edinmiş Defne'nin o görünmeyen kısmının yavaş yavaş görünüre çıkarma anları? Resmen fazla şekerlikten hem ölüp hem öldürecekler.
Hadi yine iyisin, maaşına zam yapacağım tamam :P
Bu bölüm gerçekten uzun zamandır beklediğimiz bölümdü. Ömer'in artık sallantıda bir şey bırakmaması gerekliydi artık. Gururunu ve kibrini, aşkı için geride bırakan Ömer'i hep böyle görmek isteriz yani... Defne de kovalandıkça kaçtı ama artık aşka teslim olma evresi geldi. Sahaya çıkmaya hazırdı. Ay durun, ağlayacağım :P
Serdar mesela... Gözüme bir sempatik, bir sevecen gözüktü. Aşkına bu kadar sahip çıkması bir yana Defne'ye ne güzel abilik yapıyor öyle. Alışık olduğumuz höthöt abilikten çok uzak, aşka saygı duyan ve kardeşini bu konuda yüreklendiren bir abi... Sevdim vallahi!
Peki İso? Açıkçası Defne bütün gerçeği kendisine anlattığından beri hepimiz bir "Heh! Yasemin'in bütün olan biteni nereden öğreneceğini anlamış olduk!'' benzeri cümleler geçirdik içimizden. Hatta bu öğrenme işi İso-Yasemin flört aşamasındayken olacak sonra hem kendi ilişkileri hem bizim Defne-Ömer ikilisinin ilişkisi sabun köpüğü gibi sönecek.