Aşk nasıl sorgusuz sualsiz
giriyorsa hayatımıza, beraberinde getirdiği hisler de aynı destursuzlukla girer
yüreğe. Heyecan, tutku, şefkat, özlem, kaybetme kaygısı ve daha niceleri… Tüm
bu hisleri yaşayan, izleyene de sanki o aşkı kendi yaşıyormuşçasına hissettiren,
efsane bir MedCezir bölümüydü 75.
bölüm. Birçoğumuz gibi benim de favorim Uludağ tatilli 22. bölümdür. Artık yeni
favorimiz belli, hem Yaman’ımızla Mira’mızı sağ salim evlendirdik, hem de çok
özel duygularla dolu, eğlenceli, dramatik harika yazılmış ve çekilmiş bir bölüm
izledik. Emeği geçen herkesin eline sağlık, gönlüne bereket.
“Son 3” açıklamasından itibaren
boğazımıza yerleşen yumruyla, final merakı iyice fazlalaşmıştı. MedCezir izleyicisinin haftalık periyodu
şu günlerde şöyle: Her fragman kare kare izlenir, fotoğraflar didiklenir, itinayla
panik olunur, Orkun ne yapacak diye endişelenilir, Faruk ne bela yaratacak
paranoyası yapılır, bir sonraki fragmanla rahat bir nefes alınır, sonra “kesin
çok güldük çok ağlayacağız klişesi bu işte, biliyoruz” vesvesi…
Ruh halimizin capsini alsam fotoroman o
lurdu!
Mesela, hafta boyunca, birçok
mutlu düğün fotoğrafı görmemize rağmen, Yaman’a doğru gelinliğiyle yürüyen Mira’nın
ağır ağır açılıp kapanan gözlerine, kafamızda iki sesin kavgası eşlik etti: “Ay
kesin bayılacak” “Yok, yok öyle bir şey, kandırılmaya çalışıyoruz”. Sevgili Ece
Yörenç ve yazar ekibi, hassas noktalarımıza öyle altın vuruşlar yapıyorlar ki,
biz bir fareyiz, onlar bir kedi adeta! Şikâyetçi miyim? Kesinlikle hayır! Bir
sonraki sahnede ne olacağını bilerek izlemenin heyecanı nerede? Bu paranoyaya
kapılmayı sağladığı için seviyorum kalemlerini, elinize sağlık!
Gelelim
bu harika bölümü didik didik etmeye… Geçen hafta son çare atölyeyi yakan Faruk’la
başladık bölüme. Faruk, bir ara gelinliği de yangında giden Mira için pişmanlık
duysa da, sigortadan aldığı parayla tefecilere borcunu ödedi. Böylece “FFSM” (final
felaket senaryosu maddelerimiz)den birinin üzeri çizilmiş oldu. Tefeciler
tarafından vurulan Yaman ya da Mira paranoyamız için endişelenmeye gerek yok
artık, oley!
Kapalı Çarşı gören Altınkoy kızları! Not: Ceren, "Orkun'dan yaralılar" kontenjanıyla kadroya dahil oldu.
Tabii
bu felaketçi maddelerin bolluğundan bahsetmeme gerek yok sanırım. Gördük
ki; Eylül'le listelerimiz aynı kıvamda. “Kına gecesi alışverişinde gelini
kaybetmek” maddesi onun da felaketler listesinde varmış belli ki. Nasıl
panikledi şekerim! Mira’cığım hiç bozulma hayatım, seni gözümüzün önünden
ayırasımız yok.
Bu
arada Hale'nin, adının hakkını verircesine, başında melek halesiyle dolaşması
ne olacak? Mira ile aralarındaki mesafenin düğün hazırlıklarını kapsamaması
kalp ben. Ayrıca, Altınkoy kadınlarının ilk kez Kapalı Çarşı'ya gitmeleri
ayrıntısı gözlerden kaçmadı. Sude ve Bay Aşk, bunu yardımcıların yapması
gereken işler olarak düşünüp uyumlarını bir kez daha kanıtlasalar da,
hazırlıkların en keyifli aşamaları bu alışverişlerdir, NET! Onlar için
keyif, birkaç dakikalık havai fişek gösterisine kurban edilen kuşlar! Sosyal
mesajını sevdiğim kahramanım; Ya-men!
Aşk; bazen bir fotoğraf karesidir, kelimelere ihtiyaç duymayan...
Doğum
günü seromonisi Orkun’un hediyesini göremeden de bitti diyorduk ki, Mira’cığım doğum
günü hediyesi olarak damatlık almasıyla “yuvayı nasıl dişi kuş yapar” gösterdi
tatlım. Yaman’ın doğum gününe, Serezler saadeti içinde girmesine karşı değilim ama,
Faruk’un yediği haltlar neden Yamira’yı tırmalıyor? Tam saydırmaya başlarken
Mira’cığım kapıdan göründü de hepimizi mest eden harika aşk sahneleri izledik. Her
karesi “sen aşkın fotoğrafını çekebilir misin” sorusuna cevap değil de neydi?
"Gitti gül gibi oğlan vah vah!" dedi Yaman, tatlısınız!
Mira
o kadar başka bir kız ki, sahildeki oynaşmalarında “kafamda AVM var” diye
hastalığını basitleştirip sıradanlaştırabiliyor. Onun kadar tatlı olan başka
bir şey de, Yaman’ın “bekârlığa veda” şakasıydı. İkisi de, iki yıl önceki
hallerinden o kadar başka, öyle güzel bir yerdeler ki… Hayattan çok şey öğrendiler,
hatta birçoğumuza öğrettiler. İyi ki varsınız, iyi ki böyle güzel bir aşk
yaşadınız (gözyaşları, burun çekişleri). Bu keyifli sahneler harika bir de
karar aldırdı Yamira’ya. Sahilde çıplak ayaklarla evlenme fikrine tav olmayan,
bir Sude var herhalde.
Sude'nin "çok acı çekiyorum" hali:)
Şu
yukarıdaki halleriyle DEV eğlenceli olan Sude, hamilelik nedeniyle saçını
oksijenle açan liseli varoş görüntüsüne aldırmadan, kumsaldaki düğün planını
"panayır" olarak nitelendirdi ya, hangisi daha komikti karar
veremedim. Sedef'le catfight ilişkisini daha fazla izleyemeyeceğimiz için çok
üzgünüm ama, o kesin.
Yapımcılar ayıq olun! "Stil savaşları" diye yarışma yapıp jüri koltuğuna Sedef'le Sude'yi oturtmak için daha ne bekliyorsunuz!
Yalnız
sözle değil, stilleriyle de müthiş bir mücadele vardı, hele ki şu yukarıdaki
karenin olduğu sahnede. Çok özleyeceğim bu kavgaları!
Gelelim
damadın en iyi arkadaş kontenjanındaki kardeşi Mert'e... Bu bölüm haftalar
sonra ilk kez sevimliydi. Ne oldu da sinir bozuculuktan şirinliğe evrildi
çıkaramadım ama memnunum, Eylül'cüğüm şu haliyle ona karşı koyamamana onay
verebilirim. Yalnız, flört evresinde, göze "yaa, ama çok tatlı değil
miiiiğğğ" nidasıyla sevimli görünen o defolar, aşk zamanın törpüsüne maruz
kalınca hiç öyle olmuyor, uyarayım.
Mert'in gözünden Yaman!
Mert'in
yaptığı planı kurgularken Mira'ya giydirdiği narçiçeği elbise ve elbette planı
çok iyiydi. Bu arada bu planın kurgusu sayesinde, Mert’in gözünden Yaman’ın
nasıl göründüğüne de tanık olduk. Mert’e göre Yaman; ortamlarda gereksiz
gereksiz dayı-maço tavırlarla konuşan biri. Eminim Yaman’a hayran olan bu kadar
çok kadın olmasına bir türlü anlam veremiyor kendince! Hayalini kurması ve işleseydi
nasıl tatlış olacaktı kısmını görmemiz iyi oldu, zira o planın patlayacağı çok
açıktı. Hayır, planın falsosundan değil, Mert'ten dolayı! Herkes Yaman'a
ağzından kaçırdığına inanınca Mert'in kendinden şüphe etmesi ise bugüne kadarki
en efsane şapşikliği değil de neydi!
Bir
Orkun Civanoğlu prodüksiyonudur!
Orkun'u
bu hafta en güzel gülen kötüler listesinin zirvesine alıyorum. Leyla'ya yaptığı
"seni görmek bugün alnıma yazılmış" şakası en iyilerdendi. Öyle ezik
ezik Mira'ya saplantısından değil de, intikam almak için zekice planlar
yaptığında izlemesi nasıl da keyifli oluyor. Vincin intikamı çok ağır oldu, ama
itiraf edeyim, Yaman'a kıyamasam da, bir o kadar da keyifliydi ormanda tek
başına Yaman’ı izlemek. Yaman tatlım, bunun Mert'in planı olduğuna o kadar
emindi ki, tıpış tıpış gitti maskeli adamlarla. Yoksa hepsini devirip, tarihine
bir kahramanlık öyküsü daha eklemesi işten değildi.
Turunç,
Bıyıklı ve Murat'ın da "son 3" şerefine, MedCezir kötülerine saygı kuşağıyla anıldığı 75. bölümde bir tek Tan
eksikti sanırım, gözlerim aradı.
"
Bir sürü haller içinde halim."
Eğlenceden
eğlenceye sürüklendiğimiz MedCezir'in
75. bölümünde Turunç Nadir'in gizli kasasını keşfedip, umutlanan Leyla'yı
izlemek de çok keyifliydi. Leyla'cığım, ilk anda hayal kırıklığına uğrasan da,
o keseden hayallerindeki gibi altınlar, elmaslar çıksaydı, bu kadar sükse
yapamazdın, farkındasın. Her ne kadar Orkun’un alın yazısı şakasına
bayılsam da, sen bugüne dek kimsenin hakkından gelemediği kadar hakkından
geldin Orkun’un. Çocuk Mira’nın nikâhına mı yansın, çevirdiği işlerin hortlayan
Turunç Nadir tarafından ortaya çıkarılacak olmasına mı paniklesin, şaşırdı. Sude
görse çekirgesiyle gurur duyardı.
Göz yaşartacak kadar duygusal!
Sude'ye
Bay Aşk'la boşanmalarını iptal edecek görüntüleri verip, hayranlığını ilan
ederken dolu dolu olan gözlerinle bu bölümün harikaları arasında sen de yerini aldın.
Ona aynı gözyaşlarıyla karşılık verdi Sude! İşte bu da, bu bölümün efsane olmasını
sağlayan sahnelerden biriydi.
Gelelim kelimelerin kifayetsiz kaldığı ve MedCezir'in 75. bölümün efsane olmasını sağlayan bir başka sahneye! Anlatılmaz yaşanır dedikleri, şu başta aşkın destursuzca hayatımıza kattığı diğer hisler diye bahsettiğim kısmı, Mira'nın şu refleksi anlatmıyor mu! Sude Beylice'nin kızı olmak bunu gerektirir!
Var mı böyle bir damat!
Olaysız geçemeyeceğine emin
olunan Altınkoy’un kına gecesi konsepti, az hasarla atlatıldı. Sonrası düğün
dernek zaten. Sabah bandosuyla donla odasından fırlayan Yaman, bahaneyle Eylül’ün
kalp kırıklarını adım adım tamir eden Mert, damat traşı, heyecandan kıpır kıpır
Mira, dolu gözlerle Faruk ve Selim… Hepsini izlemek gerek, aileden birinin
video kayıtlarını izlemek gibiydi bundan sonrası, anlatsam yetmez!
Sezen, bu çifti görse şarkıyı yeniden yazardı: Boyuna da posuna maşallah!
Boyuna posuna maşallah
dediğimiz Yaman ve Mira’nın düğünü; Türk Televizyonları’nın en sıcak, en doğal,
en bizden, en güzel düğünlerinden biriydi(gözyaşları, burun çekişleri vol II).
Şükür yahu!
Çerçeveletip de mi saklasak, çerçeveletmeyip de mi?
Şu karelerin güzelliği baş
döndürücü olsa da, drama tanrısı fısıltısı mı desem, paranoyam mı desem artık
bilemiyorum, ama aklımdan şöyle bir şey geçmiyor değil: Ya Mira, o Yaman’a
yürüdüğü sahnede düşüp bayıldıysa ve tüm bunlar hayalse? Tamam, sustum! Veda
fragmanıyla altüst olan ruh halimize, bu tezim hiç iyi gelmedi biliyorum. Kaldı
2! Finalin hikayesi ne olursa olsun farketmez, çok ağlayacağız çok!