Sen Çal Kapımı: Durup düşünmeye zamanın olur mu?

Ne yazacağımı, nereden başlayacağımı bilemediğim çok nadiren olur. Şu an da o zaman dilimlerinden birindeyim. Temposunu yakalamakta zorlandığım bir bölümdü. Ne ara başlayıp bittiğini, ne ara ofisten pazara, oradan eve, oradan havuza geçtiğimizi yakalamakta zorlandığım ama izlerken de gerçekten eğlendiğim bir bölümdü. 

Çok daha farklı Serkan ve Eda tanıdım. Romantik komedi tarzındaki dizi veya filmlerde gerçekliği yakalamak çok zor gelir bana hep. Bir noktada seyirciyi güldürmek için tasarlanan işler olduğunu hatırlar ve gerçek dünyaya dönersin. Bu akşam izlediğim bölümde elle tutulacak kadar somut işlenen ilişkiler, iletişimler vardı. Bu yüzden de çoğu sahnede hayatın akışında karşılaştığımda vereceğim tepkileri verdim. Tartışmaları, eğlenmeleri, birbirlerine atıf yaptıkları iğnelemeler bile toz pembe boya fırçasından dökülür gibi değil; gerçek hayatın tüm renklerini barındıracak türdeki canlılıktaydı. Sen Çal Kapımı’nın bana çok uzun zaman sonra romantik komedi izletmesinin nedeni de bu. Ciddi anlamda monoton hayat temposundan ayrılıp gerçeklikten kopmadan eğlenerek iki üç saat geçirebiliyorum ekran başında.

Hande Erçel’in kendine her geçen gün bambaşka enerjiler kattığını görebiliyorum. Güllerin içinden gelen bir kadının, artık enerjisiyle ekranda her çiçeği barındıracak kadar hayat dolu olması gitgide daha büyük tebessümler yeşertiyor izlerken. Eda son zamanlarda televizyonda gördüğüm alışıldık çizginin dışına çıkan en gerçekçi karakter. Tepkilerinin çoğuna günlük hayatımda tanık olabiliyorum ya da zaten verilmesi en normal tepkileri veriyor. Bu da onu yıllardır tanıyormuşum izlenimi uyandırıyor içimde. ‘’Ya bunu niye söyledin, neden yaptın da tadını kaçırdın?’’ diyeceğim üç ya da beş şey olmuştur dört bölüm boyunca. Çivileme havuza atlaması bunların dışında. Yapar mıydım? Yapardım. 

Kaybettiği ailesinden bahsederken en çok hayalini gerçekleştiremeyişinin acısını hissetmesi etkileyiciydi. Bir ölüye karşı, gerekçelerini anlatma fırsatın olmuyor. Sonuca bakıp yapamadığın gerçeğiyle her yüzleştiğinde içindeki yara daha derinlerden sızlamaya başlıyor.  Her şeye rağmen buna sebep olarak gördüğü adamın profesyonelliğini kabul edip kendini en doğal haliyle kanıtlaması bu bölümün birçok sahnesinden daha güzeldi. Sahip olduğu mesleki birikimi daha çok izlemek istiyorum. Artık bana, ayna karşısında parfümünü sıkan bir kadın tiplemesindense iş hayatında kendi gücünü kağıda kaleme döken ve bundan gurur duyan kadınlar çok daha pozitif enerji veriyor.

 

Diğer tarafta gümbür gümbür gelen, kıskançlığın etkisiyle buz mavisi gözlerinde şimşekler çaktırıp fırtınalar koparan bir Selin var. Selinle aramda kurduğum garip de bir empati bağı var. Yıllar boyunca kurguladığın hayallerinin tamamının bir gün bambaşka hayatlarda gerçek oluyor olması insanın canını çok acıtıyor. Bir noktada kendini sorgulamaya, neden aramaya başlıyorsun. Evet Selin mükemmel bir kadın. Başarılı bir kariyeri, vizyonlu görüşleri, muhteşem denilecek kadar da güzelliği var. Ve şimdi, kendisine sebepler sunularak yaşanmasına set çekilen hayallerini HD kalitede seyir zevkiyle izliyor. O yüzden hikayenin sonuna kadar saygı duyacağım bir kadın olarak kalacak. Umarım bu hikayenin kötüsü olduğunda bile öz saygısını yitirmemiş bir kadın olarak var olur.

 

Dizinin diğer çiftlerini seviyorum. Erdem ve Fifi, minik minik ışıltılar saçmaya başlayan Engin ve Ceren ciddi anlamda birbirlerini en dengeleyecek karakterler. Tüm rahatsızlığım Kaan üzerine kurulu. Her fırsatta ortaya koyduğu bir çocukluk arkadaşlığı var. Öte yandan ısrarla kendini kötü olmaya zorladığı bir kini de var. Ortada herhangi bir sebep olmaksızın Kaan’ın dört bölümdür nasıl kötü olamayışını izleyip duruyorum. Hak vermediğim hiçbir kötüye inanmadım bugüne kadar. Dolayısıyla sinirlenip masa dağıtması, parfümeriye dalıp birbirinden cringe bakışlar atması dizinin komedi kısmını cilalıyor. En yakın zamanda hikayesini öğrenip hareketlerine bir anlam yükleyebilmeyi diliyorum. Evrenin enerjisine sevgilerimle.

Sen Çal Kapımı çok pozitif bir yol çiziyor ekranda. Eminim ki uzunca bir süre de misafirimiz olacak. Emeği geçen herkese teşekkürler. Ben yazarken arkada dönüp duran Pinhani'nin Yitirmeden şarkısını dinlemenizi tavsiye ederim.

Görüşmek üzere,

İrem.