"Günlerden bir gün köyü seller basmış.. Nasıl seller? Tsunami! Köyün papazı çan kulesinin tepesine tırmanmış, hızla yükselen sulara bakıyor, bir yandan da dua ediyor.. "Tanrım.. Hayatım boyu senin yolundan çıkmadım. Her dediğini yaptım. Buradaki insanlara da öğrettim. Elimdekileri fakirlere dağıttım. Yoksulları evlendirdim, mutlu ettim. Binlerce hayır duası aldım. Sen beni kurtar.."
Az sonra iki köy delikanlısı yüzerek gelmişler.. Yanlarında şişmiş bir iç lastik.. "Rahip efendi, şu lastiğe otur, seni götürelim.." "Sağ olun çocuklar" demiş rahip.. "Siz başkasını kurtarın. Beni Tanrım kurtarır.." Sular yükselmeye, rahip duaya devam etmiş.. Az sonra bir sandalla iki itfaiyeci gelmiş.. "Atla papaz efendi, seni götürelim.." "Yok" demiş, rahip.. "Siz başkasını kurtarın. Beni Tanrım korur.."
Sular yükselmiş. Dalgalar delirmiş.. Rahip neredeyse İncil'i bitirecek.. Yukarıda bir helikopter, askeriyeden.. Ucunda merdiven sarkıyor.. Yukarıdan bağırmışlar.. "Tırman rahip efendi.." "Siz başkasını alın.. Beni Tanrım kurtaracaktır.." Helikopter de gitmiş.. Sular yükselmiş, çan kulesini aşmış, rahibi de almış götürmüş, öbür dünyaya..
Ahretin kapısında fevkalade öfkeli rahip, Aziz Peter'e diretmiş.. "Ben Tanrı ile görüşmek istiyorum!" diye.. Öyle kıyamet koparmış ki, Aziz Peter mecbur kalmış, almış çıkarmış Tanrı'nın katına.. Rahip yakınmış..
"Bütün inançlarımı yıktın. Sana en inanan, senin düşüncelerini yaymaya hayatını adayan bir din adamıyım.. Günah hanemde tek satır yok. Sevap hanem tıklım tıklım dolu.. Hayatım boyunca senden tek şey talep etmedim. Bir kez dara düşüp yardım diledim, beni yalnız bıraktın!" Tanrı gürlemiş.. "Bre gerzek! O köy delikanlılarını, itfaiyecileri, askerleri sana kim gönderdi?" *