Yeni başlangıçlar dizisi Güneşin Kızları...

Tepside sunulan sınırları esnetebildiğimizde duyduğumuz özgürlük hissi, bizi çıkmaza sürükleyendir. Bir defa yasak elmanın tadına bakarsak asla ondan vazgeçemeyiz. Bıkmadan, yorulmadan kovalarız zehri. Bu zehir, bazen ilacımız olur bazen ise ölüm şerbetimiz.Yeni tanışmalar çoğu zaman iyi gelse de bize, bazen hayatımıza kattığı siyahlıklar ne kadar ovalasak çıkartmaya çalışsak da gitmez.

Bu akşam Ali sınırlarını esnetebildi mi dersiniz? Karmakarışık duyguların içerisinde bile kendine sınır koydu her zaman. Belki de sus payı ona bir cetvelin ucunda sunuldu. "Bunca zaman nasıl patlamaz bu çocuk?"  diye düşünürken en sonunda zirvenin tozunu dumanını yuttu. Hayat standartları sürekli değişiyordu, bu asla inkar edilemez bir gerçek ama ben daha büyük bir patlama bekliyordum. Bunca yaşanan olayın ardından hala bir korku taşıyor kalbinde Ali. Bu özelliğini sevmiyorum. Başlamışsan düzgün bitireceksin şu işi. Çık karşısına cici anneciğinin ''Babam beni kırbaç manyağı yaptı Güneş abla benim mutlu olmaya hakkım yok mu?'' de. Babasından uzun yıllar şiddet görmüş Ali asla Ali değildir. Bu konuda Tolga Sarıtaş'a çok iş düşüyor. Bambaşka bir karakteri üstleniyor ve zoru oynuyor. Ali cephesinde sular bu gidişle durulmaz, durulmayacak da. Aklı serin, hayalleri Selin olarak uykuya dalarsa daha çok rüya görür; biz de boşu boşuna umutlanırız. Tam hayallerini kurmuş, vuslata adım adım yaklaşırken Emre'nin odaya damlaması pek de iyi olmadı. Cesaretini mi toplayamıyor yoksa "Ya beni sevmezse?" korkusu mu taşıyor hâlâ çözebilmiş değilim.