Bu arada geçtiğimiz Pazartesi okulumuza gelmiş kendisi, sizle anımı paylaşacağım izninizle.

Okuldayım, zemin kata çıktım. Bir anda bir kalabalık, karaltı oldu. Daha sonra yanımdan "vijüüuuuut!" diye biri geçti. Evet, "vijüüut" diye. Rüzgar gibi geçti... Bir baktım, Mert Fırat. Bir fotoğraf bile çekilemedim. Hayal kırıklığımı anlatamıyorum çünkü o geçiş anında benim aklımdan "fotoğraf? mini röportaj? portre? eee ben bu hafta Mert Fırat portresi yazıcaktım zaten?!!"ler dolaşıyordu. Ne bileyim, o an yakalasam bundan sonraki hayatımda en yakın arkadaşım olacaktı sanki, triplere bak! 

Havada o gün beyaz bulutlar vardı. Kafamı kaldırdım; o kara bulut işte benim kafamın üstündeydi.