Dün gecenin reyting lideri olmasına rağmen hakkında sadece 3 entry girilmiş! Hâlbuki tam 67 bölüm Nazif baba için özgürlük düşledik biz! Evet, çok eleştirip bunu rağmen izliyorum ben. Bazen umutlarımı buluyorum içinde bazen imkânsızlıklarımı. İçinde barındırdığı o içten aileyi seviyorum. Özgürlüğüne yürürken bile; sevdalıların kavuşmasını isteyen Nazif babamı seviyorum. Doğurmadığı halde bir kadının böyle annelik yapabilmesini anneliğin bencilliklerden arınmış halini bana gösteren Safiye Anneyi seviyorum. Ölümüne bile olsa Dalyan Rıza - Nazif baba dostluğu seviyorum. Kardeş olmanın gereği olsa bile sığındığım ablalarım gibi her acısını içinde gözlerinde yaşayan, baba deyip ağlayan İlknur ya da gelecek güzel günleri düşler gibi bu kardeşliği seviyorum ailede. Verilen sözün tutulduğunu görüp umut ile büyüyecek sarı kafa Nazif seviyorum. Bitti sanıyorsunuz değil mi? benim gibi ağır bir mahir hayranı en çok ne sever acaba diye düşündüm ben! Evet, ben mahir ve feride için; umut etmeyi seviyorum. Birbirlerinde buldukları o hiçbir sınıf, zenginlik, para, alt ya da üst kavramı olmadan yaşadıkları aşkı ve hayallerini seviyorum. Kavuşma ihtimali elinden alınmayan bir feride ve hep aşkla bakan gülünce gözleri gülen o adamı çok seviyorum.
Peki ya sevmediklerim; Mehmet Saim gibi denklik kavramı olanları, anne olup evladına kıyanları, sonradan görme olanları, başkasının mutluluğunu kıskananları, kaybetmeyi kabullenmeyenleri, gözleri paradan başka bir şey görmeyenleri sevmiyorum! Onlar da beni sevmez zaten.
Buraya kadar olan her şey için teşekkür ederim senaristlere. Arada çok kızdığım ve ciddi ciddi delirdiğim olmuştur. Ama akşam ki bölüm benim çok uzun vakittir beklediğim bir bölüm olduğundan kendime söz verip diğer hususlarda yazmama kararı verdim. 
Tek beklediğim o evden mahir ve Feride’nin el ele çıkması. Onun dışında hiçbir şey beni mutlu etmeyecek.

 

15.04.2014 colde kutup ayisi goren bahtsiz bedevi