"İntikamdan doğan aşk..." diye tanıtım ve fragmanlarını izlediğimiz Hercai gümbür gümbür giriş yaptı ekranlara. Öyle ki ilk bölüm izlenme oranı milyonları aşmış. Üstelik sezon bitmesine yakın bir zamanda başladığı halde. Üstelik konusu bilmediğimiz türden olmadığı halde. Hehhhh, işte aslında gelmek istediğim yer tam da burasıydı.

Konu: Klişe

Tür: Dram

Mekan: Anadolu'da bir yer

Oyuncular: Başroller belki de herkesin ilk defa ismini duyduğu kişiler

Türk halkı olarak bizler dramı seviyoruz. Hatta aşırı seviyoruz. Öncelikle dizi buradan bir puan aldı bile. Çünkü karakterlerin yaşadıklarının kendi yaşadığımızdan daha kötü olduğunu gördüğümüzde halimize şükretme durumu var. Çünkü ağlamayı seviyoruz. Sözde sıkıntılardan kurtulup kahkaha atmak isteriz. Evet, bunu milyonlarca kez söyleriz ama yine de hüznü neşeye tercih ederiz. (İtiraf edin, elde mendiller dizi izlemeye bayılıyoruz.)

Konak, ağa, birbirine düşman iki aile, intikam yeminleri vb. bunları da seviyoruz. Taraf tutmayı seviyoruz. Bir tarafı ya da bir kişiyi daha çok sahiplenip diğer tarafa söylenmeyi de çok seviyoruz. Üstelik ağa kavramı gibi hikayelerde durum İstanbul'da değil de Anadolu'nun bir yerinde yani tam da o toprakları içindeyse daha çok çekiyor bizi kendine. İçine daha rahat giriyoruz. Ve bu denklemin yönetmeni, oyuncu kadrosu, hikaye örgüsü ve ekip uyumuyla tamamlanıyorsa her köşesi işte bu başarıyı getiriyor. Hercai bunların hepsine sahip olduğundan puanına artıları ekleyerek ilerliyor.

Naçizane gözlemlerimi bitirdiğime göre azıcık da detaylara girişeyim. Bana şöyle mesajlar geliyor.

Pardon da bunlar hiç bitmedi ki! Her şeyi sosyal medyada olduğu gibi mi sanıyorsunuz? Babası/dedesi vb. aile büyüğü izin vermediğinden sırf onlardan kaçmak için sevmediği bir erkekle evlenen kaç bin kız vardır kim bilir! Hatta dede hala hayattaysa babanın bile pek de sözünün geçtiği söylenemez. Sırf istemediği için okuyamayan gençler, sırf karşı çıktığında mirastan reddedileceği için boyun eden erkekler. Ve daha niceleri. Bunlar uzağımızdaymış gibi dursa da aslında belki kapı komşumuzun yaşadığı geçmiş belki okuldaki bir arkadaşımızın kaçışı belki de iş yerindeki müdürümüzün yalnız kalmasının nedeni. Ayrıca bakın belki bir başkası için balayı demek Antalya, Bodrum, İtalya iken Reyyan için İstanbul demek. Belki de gözlerinin ışığı hiç görmediği denize kavuşacağı için. Bu bile o kadar basit ama bir o kadar da kocaman bir şey ki. Üstelik oralardan gelen bir adam, özgürlüğüne açılan kapının anahtarını taşıyan adam!...

Ayrıca şive sadece bir yörede yapılmıyor. Her yerde yapılıyor. Hiç mi etrafınızda şive yapan insanlar yok. Ayrıca Miran gibi bir adam ne kadar çok okumuş ve nerede büyümüş olursa olsun aile her şeydir. Ve onların söyledikleri kanundur. İnanmaz başka bir şeye. İnanmak istese de zaman alır çocukluğundan beri kulağına üflenenler.

Sevdik;

Miran'ın saçını belki beğenmedik (İmaja çok takılmayayım diyorum, belki değişir.^^) ama kimdir bu adam diye google taraması yaptık. (İlk kez ismini duyanlarınız var değil mi? Gelsin itiraflar) Reyyan'ın hayalini  gerçekleştirdi diye ayıldık, bayıldık.

Reyyan'ın kalbinin saflığını, gönlünün cömertliğini beğendik. (Sesine ayrıca bayıldım, bol bol dinleyelim.)

Hazar'ın kendi kızı olmadığı halde Reyyan'a sahip çıkışını sevdik.

Azad'ın çaresizliğine çare olmaya çalıştık.

Yaren'den, anne babasından nefret ettik. Ama nefret ettirmelerini sevdik.

Dedenin ve babaannenin kötülüklerini biliyoruz, daha nicelerini yapacaklarını da biliyoruz. Ama bildiğimiz gidişatın bize sunulma şeklini beklemeyi seviyoruz.

Gönül'ün öfkesini anlamaya çalışırken büyüğüne karşı çıkamadığını gördük. Ona bir taraftan kızarken diğer taraftan elindeki imkanların kısıtlılığını, çaresizliğini gördük.

Miran'a o kadar kızdığınızda bile acı çekmesini istiyoruz. Reyyan'ın ayaklarına kapanıp ondan af dilediği zamanı bekliyoruz. Reyyan'ın her şeye rağmen onunla mutlu olmasını görmek istiyoruz. Reyyan'ın güçlü bir şekilde ayakları üzerinde durmasını, tüm yaptıklarına rağmen Miran'a ikinci bir şans vermesini istiyoruz. (Şimdi bunun aksini isteyenler elbette vardır. Ama çok az.^^) Henüz iki bölüm yayınlanan Hercai dizisinde sular kolay kolay durulmayacak. Önceliği Reyyan ve Miran'ın ilişkisi kaplasa da Azad'ın, Gönül'ün Yaren'in, Melike'nin, ve diğer tüm konak ahalisinin hikayesini merak ediyorum. (Fırat Bey de konaktan aileden sayılır.)

Göğe kurulan salıncağa, çekimlerin inceliğine, her bölüm öncesi yazılan şirin notlara, bölgenin güzelliğine teşekkürlerle...  (Midyat tur işine başlıyorum.^^)

Sevgiler...

*İki kır çiçeğinin hikayesi diye adlandırmıştım bu hikayeyi. Kardelen ve Hercai. Bakalım öyle mi ilerleyecek ömürleri?

Ebru Şahin'in yorumuyla Hoş geldin şarkısını da şuraya bırakıyorum. Ben beğendim, siz de dinleyin.^^