Aksaklık… Engebe… Noksanlık… Bozukluk… Ve birkaç anlam daha ifade eden kelime. Hepsi de arıza demek. Hani bazen eşyalar için değil de insanlar için bile kullanıyoruz ya, sıfat yerine.  İşte o arıza kelimesi bunları da içerisine alıyor.

Moda Sahnesi’nin bahar sürprizi olarak izleyicilerine sunduğu Arıza (Blue-s Cat) isimli oyun kelimenin sözlük anlamının tümünü kapsıyor. En Kısa Gecenin Rüyası oyunu çıkışında Ezgi Coşkun’un canlandırdığı karakteri çok beğenmiş ve kısa rolü olduğu için hayıflanmıştım. “Yeni oyunu çıksa da izlesem.” diye söylenirken çevirisini de yaptığı Arıza oyununu görünce sevindim. Oyun; ismi belli olmayan -aslında çok da önem taşımayan- bir kadın ve bir erkeğin tahminen göklere kadar uzanan bir binanın içerisindeki asansör arızasında baş başa kaldıkları kısacık süreyi anlatıyor. İç seslerini duyuyoruz üstelik. Yani belki sizin başınıza gelen belki tanıdığınızın başına gelen ya da gelebilecek kısa bir zaman dilimini anlatan oyun.

Performansları birbirinden ayırt edemezsin. İyiler çok iyiler <3

Öncelikle stüdyo sahneyi çok sevdim. Sanki Ezgi Coşkun ve Caner Cindoruk’un evlerinin salonuna gelip sandalyelere oturup onları izliyormuş hissi aldım. Seyirciyi hem bilip hem de mış yapmaları arasındaki dengeyi güzel kurmuşlar. Oyunun dekoru ise söz konusu asansör. Yaklaşık iki metrekarelik alanda oynayıp orayı bir halı saha genişliğinde hissettirdikleri için kocaman bir alkış. Kocaman bir alkış da bir saatlik oyunun başından sonuna kadar sürdürdükleri müthiş enerji. Bu enerjiyi çıkışta hala üzerimizde taşıyorduk.<3

Erkek olabildiğine ekonomist;  kadın olabildiğine duygusal. Erkeğin kafasının içerisinde hiç durmayan rakamlar ile kadının kafasının içerisinde dönen olaylar örgüsü enfes harmanlanmış. Üstelik bu sadece kadın erkek ilişkisi değil; insanların yaşadıkları yerler, içlerindeki gerçek duygular, görünmek zorunda oldukları kalıplar, çevreler, gündemler vb diğer tüm sorunları ve soruları da ele alıyor. Laflarımızı torbaya doğru koyabiliyor muyuz? Koyduğumuz torbalar doğru mu? Ya da laf sahiden torbada mı? Belki de torba yoktur. Torbanın olduğu yere laf gelmemiş de olabilir. Kadın ve erkek iç sesleri öyle noktalara değiniyor ki tıpkı sizin iç sesiniz gibi. Belki daha bu sabah en yakın arkadaşınız akşamki davette giyeceği kıyafeti size gösterip fikrinizi almak istediğinde beğenmediğiniz halde beğenmiş numarası yaptınız. Bir adım sonrasını hesaplayan kadın, bir adım sonrasını göremeyen erkek. Ve bunları büyük hayranlıkla izleyen izleyici ^^

Kemal Aydoğan yine gündemi kendi tarzıyla iyi yerden yakalayıp sahneye yansıtmış. Kadının ya da erkeğin ağzından çıkan cümlelerin hepsi kıymetli. Birini bile ıskalamak istemiyorsunuz.  Ve rejinin verdiği pası çok iyi yakalamış oyuncular. Ezgi Coşkun ve Caner Cindoruk uyumunu sevdim. Öyle böyle değil baya sevdim. Bu arada oyunun iki metrekarelik alan dışına çıktığı kısa bir de dans sahnesi var ki koreografisini yapan Yeşim Coşkun’un eline sağlık. Ve fonda Louis Armstrong "What A Wonderful World" parçasıyla. Enfes finaliyle de gönlünüze taht kuracak olan Arıza  oyununu yakalamaya çalışın.

Merak ettiğim soru: Ezgi Coşkun metni çevirirken kadını oynayacağını biliyor muydu? İnanın kendisi oyun yazsa belki rol bu kadar üzerine cuk diye oturmaz. (Şuraya Ezgi Coşkun’u daha uzun süre izlediği için aşırı mutlu olan izleyici çizelim.) Cümleleri öyle hoş mimik ve jestlerle kombinlemişler ki bir an önce izleyin de üzerine saatlerce konuşalım istiyorum.

Bir taraf rakamlar bir taraf arzular. 

Bir taraf yoğun bir taraf sakin.

Bir taraf yakın bir taraf uzak.

Tüm ekibin emeğine sağlık. Bir saatinizi dolu dolu geçireceğiniz bu harika oyunu kaçırmayın derim. Hem tiyatro iyidir, iyileştirir.

Sevgiler.

*Oyundan replik