Tüm başarı hikayelerinin ortak bir noktası vardır; kırılma anları. Öncesi ve sonrasını birbirinden o kadar derin çizgilerle ayırır ki o kırılmalar… “Aslında Kurt Seyit ve Şura’da oynarken gelen tepkilerden iyi bir şeyler yaptığımı anlamaya başlamıştım. Ama tam anlamıyla ‘oldu bu iş’ dediğim nokta Kiralık Aşk’tır. Öyle çok uzun süre geçmesi de gerekmedi; birinci bölümü izledikten sonra emin olmuştum bu işin tutacağından. İlginç bir sihri var bu dizinin.

Bir kere Defne karakteriyle çok uyuşuyorum ben. O sakarlığı, şapşallığı, gülmeyi ve eğlenmeyi sevmesi… Kendim gibi birini oynuyorum; seyircinin olumlu tepkisinin birinci sebebi bu bence. Bir de artık insanlar mutsuz şeyler görmek, duymak istemiyor. Günlük yaşamlarında fazlasıyla geriliyorlar zaten. Eve gelip televizyonu açtıklarında da kendilerini gülümsetecek bir şey görmek istiyorlar. İşte Kiralık Aşk tam da bu isteğe karşılık veriyor.”


Yazı devam ediyor...