33. bölüm yorumuma şöyle başlamıştım: “Her zaman diyorum ki Kiralık Aşk’a bir bütün olarak bakmak ve öyle değerlendirmek lazım. Evet, ön planda Ömer’le Defne ve onların sıcacık aşkı var, ama geride o kadar çok şey oluyor ki… Bu olan şeylerin hepsi de bizi hikâyenin merkezine götürüyor aslında. Yaşanan her şey bir bütünün parçası ve hepsinin de bir nedeni var. Sonrasında hep birlikte göreceğimiz bir neden. Hikâyenin bağlanacağı nokta…”

Neden bunu hatırlatma gereği duydum? Bölüm bittiğinde bana yazdığınız yorumları okuduğumda Kiralık Aşk’ı çok farklı bir bakış açısıyla izlediğimi fark ettim. Detayını birazdan anlatacağım. Umarım anlaşılabilirim:) Haydi başlayalım bakalım.

34. bölüm etiketini öğrendiğimde aklım hemen 12. bölüme gidiverdi. Defne ile Ömer’in aşklarının ilk hallerine… Bölümü izlemeye başladığımda ise bu sefer 13. bölüme doğru bir yolculuk yaptım. Bir türlü istedikleri zamanı bulamayan, etrafı hep kalabalıklarla çevrili, kavuşamayan âşıklarımız Defne ile Ömer’e. 34. bölümde sanki her şey 13. bölüme atıf yapmak üzere hazırlanmış gibiydi. Yine Sezen Aksu’nun o nefis şarkısı, yine bozulan planlar, araya giren insanlar… Hatta giydikleri kıyafetlerin renkleri bile aynıydı. Ne yalan söyleyeyim bölüm sonunu da 13. bölümün sonu gibi bekliyordum, ama bombelere geldik sevgili okuyucu:(

"Bundan sonra ben de canım ne isterse onu yapacağım. Böyle keyfim yerindeyse filan aman Ömer’in aklı karışmasın diye düşünmeyeceğim.” diyen Defne, bize bunlarla gel çocuğum^^ “Karıştır! Özgürsün” diyen Ömer’e de meydan okumalar yakışır. Onları saran tatlı heyecan bizi de fazlasıyla sarıp sarmaladı haliyle. Masanın altından yapılan güzel hareketler, hediye olarak elma göndermeler... Ne demişti Koray, “Bu bir elma değil sadece. Ayrıca çok da tehlikeli… Havva Adem’i bununla kandırmış. Ay resmen günaha davet. Bunun olduğu her yer cidden alev alır.” Defne kendini aşmış ve Ömer’i günaha davet etmişti. Bir de 13. bölüm göndermeleri olunca hepimiz “alev alacak buralar” dedik; dedik de dizimizin bilge kişisi Sadri Usta'nın zamansız ziyaretini hiç tahmin etmedik. Peki, bizim vuslat başka bahara mı kaldı? Cevabını bundan sonra yazdıklarımda bulacağınızı düşünüyorum.

Ömer, tırnaklarıyla kazıyarak, tek başına ayakları üzerinde durarak ve çok çalışarak bu günkü haline ulaşmış bir adam. Çok başarılı, çok yakışıklı, çok yetenekli… Yani kendisinde her şeyden çok miktarda bulunuyor. Haliyle “bu kadar çok” olan bir adamın egosu da bir o kadar çok. Ayakkabı tasarımı konusunda Türkiye’nin en iyisi, hatta tasarım konusunda tüm dünyada marka bir ülke olan İtalya’ya bile ayakkabı satan Ömer İplikçi’nin Fikret Gallo tarafından beğenilmemesi; bir de ağır eleştirilmesi kendisi için büyük sorun oldu. Son iki bölümdür bu konunun Ömer üzerindeki yansımalarını izliyoruz zaten. Ömer’de umursamaz ve takmıyormuş gibi görünse de vücut dili, konuşmaları aslında ne kadar umursadığını gösteriyor bize ya da şöyle ifade etmek daha doğru olacak sanırım. Son bölümlerde açık açık hissettirilen bu! Peki, sizce bütün bunları boşuna mı yapıyor bizim güzel ekibimiz? İşte yazımın başında yaptığım hatırlatma tam da bu yüzden. 

Sadece Ömer değil bütün çevresi, çalışanları ve tabii ki Defne’de etkilendi bu eleştirilerden. Öyle ki "bir kadınla yaşamadığı çok belli” yorumu üzerine Ömer’e “Benimle yaşa! Herkesin çenesi kapansın.” deyiverdi ve Ömer’in evine yerleşti. Her ne kadar daha önce de yazdığım gibi her ikisi için de asıl nedenin bu olmadığını düşünsem de nedenlerin içinde bunun da olduğu yadsınamaz bir gerçek.

“Ne kadar güzel, ne kadar net bir adamsın. Bakacağın yeri çok iyi biliyorsun.”Sinan bunları boşuna söylemedi Ömer’e. Tabii ki bize de Ömer, ne istediğini bilen, karşılaştığı karmaşık bir durumu nasıl çözeceğini bilen ve bunu da gayet güzel planlayan bir adam. Dizimizi dikkatle izleyen herkes içinde bulunduğu sıkıntılı durumlardan ya da hoşlanmadığı durumlardan nasıl tereyağından kıl çeker gibi sıyrıldığını görmüştür diye düşünüyorum. Oyun oynamayı da çok seviyor Ömer’imiz^^