Ölmek istemekten öte yandı canı kızın. Yok olmak istedi. Tüm evrenden. Hesaba uzay da dahil. Satürn'e atlayıp kaybolmak yatar belki biraz hayal bahçesinde. Sen burada kal Küçük prens. Dokunma kız'a. Tak siyah gülünü göğsüne. Tutulup kalan tüm evrene selamını sun.

Beraber hayal kurdular. Mavi'si az gecelerde. İki yalnız. Ne kadar ıssız kalır ki koca bir boşlukta? Kızın ruhu büyüdü. Kadın oldu. ''Bu gece de inceyim, kırgınım.. Tam nerede bıraktıysan.'' dedi. Sustu Küçük Prens. Gökyüzü düştü düşecek. Kader mi bu acıların kaynağı? Bilmem belki. Sonu var mı? Bilinmez. Belki. Yıldızlar kadar acı hafızamız varsa, bir kaç kırıkla kalmaz bu kalp. 

Sahi yıldızlar kimin?