Varan ikiii! Monterosso’ya mı gitseydiniz? Hani gidecektiniz hani hayaller, hayatlar… Ah kalbim cız etti. Ömer bozulmalara doyamadı. Koriş olsa "Hayatım, sana morarmalar yakışır!" derdi. Sıra Koriş’e gelmişken onun bu ara bir cingözlüğü tuttu önce koleksiyon aşırmalar şimdi de çekilişteki megalomanlığı. Ama sonunda biz gülerken üzülen o oldu. 

Deniz, Deniz… işte şimdi taktı kancayı Defne’ye. Kişisel alanına giriyormuş, artık onun için iş değilmiş. Yüzü kızaran kadınlar kalmış mıymış? Burada hemen ahlarımı Ömer’e gönderiyor ah Ömer ah sımsıkı tutsaydın korusaydın en nadide çiçeğini başkalarından saklasaydın rengini, kokusunu olmazdı böyle şeyler diyorum. Çiçek bu, kuş da gelir kapılır büyüsüne kara sinek de!

Şükrü Abi sen çok yaşa! Bence de senin üstüne çok geliyorlar ne bu canım! Kiralıkçıların üstüne de çok geliyor bu DefÖm be Şükrü Abi…

Partide Ömer’in nefes kesmeceli yakınlığından sonra fıstık ezmesi de varan üç oldu hatırlayalım. 

Gelelim Sude’nin günah çıkarmasına neredeyse inanıyordum, saf mıyım neyim? Defne’ye ayrı Ömer’e ayrı konuşunca anladım ki bu kız akıllanmayacak. Daha önce de demiştim, akıl hastanesinin bir adım gerisinde duruyor. Duruyor da ben Sinan’a üzülmekten de kendimi geri alamıyorum. Hadi bakalım hayırlısı… 

Yalnız bu âşıkların okları arasında bize saplananlardan biri de "Canım..." ve "Duydum!" oldu a dostlar…

Ve ve ve son varan aşağıdaki resimle beraber geliyor. Defne kararlı 27 bölümdür bütün kesilen nefeslerinin bütün köşeye sıkıştırılmalarının intikamını alıyor Ömer’den. Emir kipiyle konuşuyor ya, ekran karşısında biz de halden hale giriyoruz. Sonunda Ömer aklını suya salmış, büyülenmiş bir şekilde Defne’nin istediği gibi paşa paşa ayağına gidiyor. E bize de çenemizi yerlerden toplamak kalıyor.