Nadir Sarıbacak’ın sıkı bir takipçisi olarak söylüyorum ki, kendisi Cenk’le beraber bambaşka bir şey yapmış. Hayatın tokadını yemiş, buna rağmen umursamazlığı kendine yoldaş edinmiş Cenk, Nadir Sarıbacak’ın ellerinde devleşmiş. Beş Kardeş yorumlarken de söylediğim gibi, Nadir Sarıbacak en hassas olduğum oyuncudur. Karakterini nasıl yorumlasa kabulümdür ama Cenk, inanılmaz bir yorumla karşımıza çıkmış.

Nadir Sarıbacak’la aynı dönemde yaşıyor olmayı şans sayıyorum. Onun eşsiz yorumlarını tekrar tekrar izleyebilmekse en büyük keyfim. Bir de “Yeraltından Notlar”la yolumuz kesişse benden mutlusu olmayacak. Dilerim alkışı, gişesi, reytingi bol olsun…

Ba-yıl-dım!

Tolga Karaçelik, Sarmaşık’la kusursuza yürümüş. Temposu aksamayan, gerilimi yüksek, kurgusuyla, görüntü yönetimiyle, müzikleriyle ve elbette ki oyunculuklarıyla muazzam bir film olmuş Sarmaşık. Karaçelik’in hikayesinin içerisine yerleştirdiği otorite, hiyerarşi kavramları üzerine de dost meclislerinde düşünülmeli, konuşulmalı. Filme adını veren sarmaşıklar ise, gemiyi öyle bir anda sarıyor, öyle bir yerden vuruyor ki hayran kalmamak elde değil. Gemiyi saran sarmaşıklar, güçlü bir metafor. Sarıldık, sarmalandık ama kim tarafından? 

Sözün özü, bence Sarmaşık son zamanların en iyi Türk filmlerinden biri. Başta Tolga Karaçelik olmak üzere tüm Sarmaşık ekibine teker teker teşekkür ediyorum. En kısa zamanda DVD’sine kavuşmak ve tekrar tekrar izleyebilmek dileğiyle…