Kiralık Aşk ve Transmedyatik Yaratım…

Günümüzde teknolojik gelişmelerin bir sonucu olarak, internet ağı etrafında biçimlenen bireylerarası iletişim pratiklerinde alışılagelmişin dışında yeni yönelimlerin olduğu görülmektedir. Özellikle sosyal medya merkezli iletişim uygulamalarının, bireyin gündelik hayatına derinden nüfuz etmesi, kültürel üretim pratiklerini yeniden yapılandırmaktadır. Bu çerçeveden bakıldığında, yakınsama kültürü (Jenkins, 2003) olarak tanımlanan yeni bir sosyo-kültürel oluşumun şekillendiği gözlemlenmektedir. Böylece, içerikleri ve onları taşıyan mecraların yakınlaşması, bu gibi internet ağı tabanlı yeni medya ortamlarında kullanıcının içerik üretebilmesine, yeniden ürettiği içeriği dolaşıma sokabilmesine ve tekrar tüketebilmesine olanak tanımaktadır.

Katılımcı, paylaşımcı ve etkileşimsel kültürel üretim pratikleri, yeni bir hikaye anlatım tekniğini de şekillendirmektedir: Transmedya hikaye anlatımı. Söz konusu olan bu yeni anlatım biçimi, dizi, film, roman, bilgisayar oyunu ve mültimedya içeriklerinin, fan toplulukları tarafından uyarlanması, yeniden yazılması ya da başka bir deyişle çevrilmesi ve yorumlanması esasına dayanan bir anlatım biçimidir. Bu noktada, sıradan seyirci konumundan fan konumuna taşınmış kullanıcı, örneğin bir dizi senaryosunun hikaye evrenini farklı yeni medya platformları ve dijital ağlar üzerinden çaprazlayarak genişletmektedir. Böylelikle, birey, yeni medyanın dolaşıma soktuğu içeriği izleyici olarak tüketmekle kalmayıp hikayenin akışına katılmakta hatta içeriği (yeniden) yaratmakta ve takipçileriyle paylaşmaktadır. Fan kurgusu olarak tanımlanan bu ürünler, amatör bir ruhla kar amacı güdülmeksizin tasarlanan tutku, yaratıcılık, kolektif zeka, paylaşım, etkileşim vb. yeni toplumsal mekanizmaların izlerini taşımaktadır (Jenkins, 2007). Şu ana kadar altını çizdiğimiz tüm kavramlar ve süreçler çerçevesinde, Kiralık Aşk dizisi etrafında şekillenen transmedyatik yaratıcı üretim döngüsünü şu şekilde görsele taşıyabiliriz: