İstanbul puslu, yağmurlu ve o günkü çekim planının tamamı dış mekan. Beykoz Kundura'nın tepelerine doğru kıvrılıyoruz. Şoför, "geldik" diyor; tam o esnada da "dur" işaretini yiyoruz. Çekim çoktan başlamış. Konağın demirli dev bahçe kapısının dibine konuçlanmış Zeynep Hoca; iftarlıkların kamyonete yüklendiği sahneyi çekiyor. O kısa bekleme anında ta 2008'e gidiyorum. 

Pan Cafe'de Zeynep Günay Tan ile sıradan bir blogger olarak tanışıp, röportaj yaptığım güne.. Eşref Saati'ni çekiyordu. Ben de Ekşi Sözlük'te çaylak edildiğim için blog açmış, dizi eleştirileri yapıyordum. 10 kişiye email atıp röportaj talebinde bulunmuştum; kabul eden 5 kişiden biri de Zeynep Günay Tan olmuştu. O gün bana, "Bir gün sadece iyi insanlarla çalışma lüksünü elde etmek için şimdi çok ama çok çalışıyorum" demişti. Kulağıma küpedir. Değişmeden, gelişiyoruz. Neyse...