Yıl 2001’di sanırım… 14 yaşında, ilk defa Ankara Sanat
Tiyatrosu’na gitmiştim. Oyunun adı Deniz
Diye Bir Delikanlı. O oyun benim hayata karşı duruşumu belirlemem de bana kılavuz olmuştu. Ne var ki yine o oyundan sonra üniversite sınavlarına hazırlanan her öğrenci
gibi yolum değil tiyatronun, marketin bile önüne bile düşmemişti. Ta ki 2009
yılına kadar. Oyunun adı Kod Adı: Keklik.
Sonra bir gün, idolüm, Prof. Dr. Türkan Saylan’ın
hayatını diziye uyarlıyorlarmış dediler. Kim oynuyor, kim çekiyor, sorgu sual
etmeden “İzlerim!” dedim. İzledim.
Ha bu arada, 2010 yılında “özel” bankada çalışmaya
başlamıştım. Eğitim için çok sık İstanbul’a giderdim. Yine bir eğitim için geldiğim
İstanbul’da, güzel bir bahar akşamı, arkadaşlarım İstanbul kazan onlar kepçe
dolanırken ben ise kendimi dört duvar bir sahneye kapatmayı başarmıştım.
Sahnenin adı İkinci Kat, oyunun adı Tetikçi. Çünkü biliyordum ki bu memleketin dertleri vardı.
Gezi Direnişi’nden önce, 4 Mayıs 2013, Selamün Kavlen Karakolu seyrettim. (3 kere! Bir sorun ama neden? İstifa is loading…) Aynı
dönem, çalıştığım yerde eski masama geri döndüm. Beni, o dönem eski masama geri
gönderen sosyal medya içeriklerden biri de kendisine aitti.
Ve 2014 yılının Nisan-Mayıs arasında bir zaman… Beş Para Etmez Varyete… Ne diyor Ustura
Zeki: “Bir banka soymak bir banka kurmanın yanında nedir ki? Bir insanı
öldürmek, bir ömür boyu memuriyete mahkûm etmenin yanında nedir ki?” O oyunundan
sonra bir-iki hafta kendime gelemedim. 2001’de Deniz Diye Bir Delikanlı’nın ardından Deniz ile ilgili okuduklarım
geldi aklıma. Tek ihtiyacım olan biraz cesaretti. Ustura Zeki o cesareti bana verdi. Varsın mezarımın üzerine bir banka şubesi dikilsin dedim,
istifa ettim. Deniz'in de dediği gibi bilim ile uğraşmak da insanlığa hizmetti.
Velhasıl diyeceğim o ki, hayatımın en önemli
dönemlerinde Özgürcan Çevik, sahneden bana cesaret verdi. Nereden gelip, nereye
gitmek istediğimi hatırlattı. Verdiği mesajlar yerine ulaşıyor, en azından bende.
Selamün
Kavlen Karakolu’nu 10.kez izlemeye ise röportaj tarihi belli
olmadan sadece bir gün önce karar vermiştim.
Bence yukarıdaki patron beni seviyor : )