“Belayı çağırmak”
İnsanlar iyi
ya da kötü sebeplerden dolayı hayatımıza giriyorlar… Çıkıyorlar… Kimisi için “Girsin
artık hayatıma!” diye isyan ederken kimisi için de “Nereden çıktı bu?” diye
soruyoruz. Can ve Efe’nin arkadaşlığı “Nereden çıktı bu?”dan “Karşiiiim”e
evrilmiş tatlı bir arkadaşlık hikâyesi aslında.
Sarılalım sıkı sıkı:) E nasıl olmasın? Egostar Can
Tekin, isteyerek ya da istemeyerek arkadaşlarını, ailesini teker teker yanından
uzaklaştırırken Efe, Can’ın hep yanındaydı. (“Ama para…” ile başlamak
istemiyorum.) Ece için nasıl Muratçıları temsil ediyorsa Efe de Can’cıların göz
bebeği oldu. Aslına bakarsanız Efe bu hikâyenin tam orta yerinde duruyor.
İlişki Durumu: Karışık’ın ilk bölümünü
hatırladınız mı? Hikayenin "play" tuşuna basan Efe'yi görmek için bkz: Video.
İyi şeyleri
sabah akşam çağırırız gelmezler ama kötü şeylerden bir kere bahsetmeyelim hemen
burnumuzun dibinde biterler ve gerçekten “belayı çağırmak” diye bir şeyin
varlığına inananlardanım. Adı batsın, ölüm kelimesini çok kullanmam,
çağırmamayım diye. Efe’nin, iki bölümdür bir “Bana bir şey olursa…” ya da
“Ölmeden gördüm…” gibi sevimsiz laflar vardı. Oğlum, sen neden belayı
çağırıyorsun. Ölüm Allah’ın emri diyeceğiz artık başka çare yok. İlk başta nasıl sinir oluyorduk Efe'ye. "Iyyyy Ayşegül'e neler yaptı, hala konuşuyor bu Ece-Efe çiftiyle!" dediğimizi hatırlıyorum. Geçmiş geçmişte kaldı. Zaman içinde Efe'yi sevdik. Yokluğu hissedilecek. Ah Efe ya, bebişi de mi düşünmedin? :( (Kamu spotu: Şu arabaları
doğru düzgün kullanın.)
Ya-vaş- ya-vaş!
Güzel haber: Efe
karakterine on dokuz bölüm boyunca can veren Mert Türkoğlu’ndan başka bir yerde
güldürme sözünü aldık. :)
Bölümü şöyle
bir toparlamak gerekirse; başlığıma da ilham olan Teoman’ın Renkli Rüyalar Oteli* şarkısı tadındaydı.
Siyahtan beyaza her renk vardı. Salladık, ağladık, romantiğe bağladık… İlişki Durumu: Karışık’ın Yeşilçam’a
selam yollamalarına her zaman olduğu gibi bayıldım. Ayşegül’ün rüyaları, Can’ın
durumları açıklama çabaları, Murat’ın her zamanki süpersonikultraharikulade
tavırları yüzümüzü güldürdü. Kaza ve Efe’nin gidişi… Görüldüğü üzere kurgu karakterlerin dahi ölümü üzerine konuşamıyorum, beceremiyorum. Tek tesellim kurgu ya da gerçek tüm Efe’lerimizle bir gün nasılsa
olsa tekrar buluşacağımız… Ölüm Allah’ın emri
şu ayrılık olmasaydı…
Emek
kutsaldır. Emeği geçen herkesin tekrar tekrar tekrar eline, koluna sağlık. Yine çok güzelsiniz. ^.^